@food_kh01: Food and Cooking Style _________ 👉Please click Follow, Like, Comment, and Share with your friends. 👉 Please all of you and your relatives, please click Follow 👉To get more new videos from my TikTok. Thank you #food #cooking #cookies #cook #kitchen

FOOD _KH
FOOD _KH
Open In TikTok:
Region: KH
Tuesday 02 September 2025 12:38:22 GMT
590
12
0
0

Music

Download

Comments

There are no more comments for this video.
To see more videos from user @food_kh01, please go to the Tikwm homepage.

Other Videos

Story 4 | Part 16 | POV: shiniship ka ng nanay mo sa anak ng bago niyang kumare without them knowing na sya ang naitulak mo sa imburnal. Si Lauren at Shyrelle ay handa na para bumalik abroad, si Lauren sa New York bilang doctor, si Shyrelle naman sa Singapore para asikasuhin ang negosyo.  Nasa mesa si Mary, halatang malungkot pero pilit na nakangiti. Si Y/N naman ay naka-upo, hawak ang tasa ng kape pero hindi maubos, parang may bumigat sa dibdib niya. Mary: Grabe, parang kahapon lang nandito kayo tapos ngayon aalis na naman. Ang bilis ng panahon. Lauren: Mom, kailangan eh. Marami pa akong pasyente hinihintay sa New York. But don’t worry, uuwi din ako kapag may bakasyon. Y/N: Ate… you’re always busy. Baka makalimutan mo na ako. Lauren: Silly. Ikaw kaya bunso, how can I forget? Besides, you’re stuck with me forever. Kahit anong layo natin, you’ll always be my baby sister. Y/N: Stop calling me baby sister… I’m not a kid anymore! Shyrelle: Pero you act like one sometimes. Y/N: You’re so annoying, Shy. Nagkatawanan sila saglit pero agad din nag-iba ang tono. Kinuha ni Shyrelle ang kamay ni Y/N, seryosong tumingin. Shyrelle: Hey… take care of yourself, okay? And… I mean don’t let anyone break your heart again. Especially now. Medyo napahinto si Y/N, napatingin kay Shyrelle na parang may ibig ipahiwatig. Pero agad itong ngumiti ulit at binitawan ang kamay niya. Lauren: And one more thing, Y/N… listen to Mom. Wag ka nang pasaway. If you’re confused, talk to her. And if… you ever feel lost… remember na andito pa rin kami. Distance won’t change that. Hindi nakasagot agad si Y/N. Ang ginawa lang niya ay sabay niyang niyakap si Lauren at Shyrelle ng mahigpit. Y/N: I’m gonna miss you both. Please… don’t forget to call, okay?  Lauren: Promise. I’ll call you every chance I get. Shyrelle: Ako din para makikita mo itong pretty face ko. Natawa sila ulit, pero ramdam na may halong kirot ang tawa. Habang papasok sa kotse si Lauren at Shyrelle, sabay silang kumaway. Lauren: We’ll be back, Mama! 
Shyrelle: And don’t cause trouble while we’re gone Y/N! Y/N: Fineeee —Fast Forward Nakaupo si Y/N sa harap ng bahay, nakayuko, hawak-hawak ang maliit na panyo na iniwan ni Lauren. Kanina lang masaya silang magkakasama, ngayon biglang parang may nawala ulit. Napabuntong-hininga siya. Y/N: It feels so empty already… Biglang may narinig siyang tunog ng motor na huminto sa tapat ng bahay. Napatingin siya, at doon niya nakita si Jeo, naka-tshirt lang, pawisan, galing pa ata sa basketball. Jeo: Uy, anong drama yan? Ayos ka lang? Nagulat si Y/N pero agad niyang tinakpan ang lungkot. Y/N: No, I’m… fine. Just… a little sad. But I’m fine. Umupo si Jeo sa tabi niya, hindi man lang nag-atubiling dumihan ang pantalon sa alikabok ng semento. Jeo: Fine ka dyan, eh halata namang malungkot ka. Sabi ko na nga ba, sanayan lang yan. Ganun din ako dati nung pumunta si Daddy sa abroad, parang ang tahimik ng bahay. Pero nasanay din ako. Hindi sumagot agad si Y/N. Pinaglalaruan niya lang yung panyo sa kamay. Napansin iyon ni Jeo. Jeo: Kanino galing yan? Y/N: Ate Lauren. She gave me this before she left. Like… a reminder na kahit malayo siya, she’s still here. Napangiti si Jeo habang nakatingin sa kanya. Jeo: Alam mo ba, minsan yung maliit na bagay, yun pa yung pinanghahawakan natin para hindi tayo masiraan ng loob. Y/N: You’re… surprisingly wise today. Jeo: Hoy, lagi akong wise! Hindi mo lang napapansin kasi masyado kang busy mang-asar sakin. Napangiti si Y/N kahit umiiyak pa rin ang mga mata niya. Jeo: Pero Y/N… kung malungkot ka, wag mo sanang i-solo. Andito naman ako, diba? Kahit hindi ako si Ate Lauren or si Shyrelle, pwede mo naman akong tawagin. Kahit asarin pa kita buong araw, basta hindi ka mag-isa. Natigilan si Y/N, ramdam niya ang sincerity sa tono ng boses ni Jeo. Y/N: Thank you, Jeo… I’ll remember that. Jeo: O siya! Tara, labas tayo. Ang lungkot dito eh. Libre kita ng kwek-kwek, special pa, wag ka lang mag-english ha, baka pagalitan tayo nung tindera ulit. #pov #au #fyp #jeoong #jeoongedits
Story 4 | Part 16 | POV: shiniship ka ng nanay mo sa anak ng bago niyang kumare without them knowing na sya ang naitulak mo sa imburnal. Si Lauren at Shyrelle ay handa na para bumalik abroad, si Lauren sa New York bilang doctor, si Shyrelle naman sa Singapore para asikasuhin ang negosyo. Nasa mesa si Mary, halatang malungkot pero pilit na nakangiti. Si Y/N naman ay naka-upo, hawak ang tasa ng kape pero hindi maubos, parang may bumigat sa dibdib niya. Mary: Grabe, parang kahapon lang nandito kayo tapos ngayon aalis na naman. Ang bilis ng panahon. Lauren: Mom, kailangan eh. Marami pa akong pasyente hinihintay sa New York. But don’t worry, uuwi din ako kapag may bakasyon. Y/N: Ate… you’re always busy. Baka makalimutan mo na ako. Lauren: Silly. Ikaw kaya bunso, how can I forget? Besides, you’re stuck with me forever. Kahit anong layo natin, you’ll always be my baby sister. Y/N: Stop calling me baby sister… I’m not a kid anymore! Shyrelle: Pero you act like one sometimes. Y/N: You’re so annoying, Shy. Nagkatawanan sila saglit pero agad din nag-iba ang tono. Kinuha ni Shyrelle ang kamay ni Y/N, seryosong tumingin. Shyrelle: Hey… take care of yourself, okay? And… I mean don’t let anyone break your heart again. Especially now. Medyo napahinto si Y/N, napatingin kay Shyrelle na parang may ibig ipahiwatig. Pero agad itong ngumiti ulit at binitawan ang kamay niya. Lauren: And one more thing, Y/N… listen to Mom. Wag ka nang pasaway. If you’re confused, talk to her. And if… you ever feel lost… remember na andito pa rin kami. Distance won’t change that. Hindi nakasagot agad si Y/N. Ang ginawa lang niya ay sabay niyang niyakap si Lauren at Shyrelle ng mahigpit. Y/N: I’m gonna miss you both. Please… don’t forget to call, okay? Lauren: Promise. I’ll call you every chance I get. Shyrelle: Ako din para makikita mo itong pretty face ko. Natawa sila ulit, pero ramdam na may halong kirot ang tawa. Habang papasok sa kotse si Lauren at Shyrelle, sabay silang kumaway. Lauren: We’ll be back, Mama! 
Shyrelle: And don’t cause trouble while we’re gone Y/N! Y/N: Fineeee —Fast Forward Nakaupo si Y/N sa harap ng bahay, nakayuko, hawak-hawak ang maliit na panyo na iniwan ni Lauren. Kanina lang masaya silang magkakasama, ngayon biglang parang may nawala ulit. Napabuntong-hininga siya. Y/N: It feels so empty already… Biglang may narinig siyang tunog ng motor na huminto sa tapat ng bahay. Napatingin siya, at doon niya nakita si Jeo, naka-tshirt lang, pawisan, galing pa ata sa basketball. Jeo: Uy, anong drama yan? Ayos ka lang? Nagulat si Y/N pero agad niyang tinakpan ang lungkot. Y/N: No, I’m… fine. Just… a little sad. But I’m fine. Umupo si Jeo sa tabi niya, hindi man lang nag-atubiling dumihan ang pantalon sa alikabok ng semento. Jeo: Fine ka dyan, eh halata namang malungkot ka. Sabi ko na nga ba, sanayan lang yan. Ganun din ako dati nung pumunta si Daddy sa abroad, parang ang tahimik ng bahay. Pero nasanay din ako. Hindi sumagot agad si Y/N. Pinaglalaruan niya lang yung panyo sa kamay. Napansin iyon ni Jeo. Jeo: Kanino galing yan? Y/N: Ate Lauren. She gave me this before she left. Like… a reminder na kahit malayo siya, she’s still here. Napangiti si Jeo habang nakatingin sa kanya. Jeo: Alam mo ba, minsan yung maliit na bagay, yun pa yung pinanghahawakan natin para hindi tayo masiraan ng loob. Y/N: You’re… surprisingly wise today. Jeo: Hoy, lagi akong wise! Hindi mo lang napapansin kasi masyado kang busy mang-asar sakin. Napangiti si Y/N kahit umiiyak pa rin ang mga mata niya. Jeo: Pero Y/N… kung malungkot ka, wag mo sanang i-solo. Andito naman ako, diba? Kahit hindi ako si Ate Lauren or si Shyrelle, pwede mo naman akong tawagin. Kahit asarin pa kita buong araw, basta hindi ka mag-isa. Natigilan si Y/N, ramdam niya ang sincerity sa tono ng boses ni Jeo. Y/N: Thank you, Jeo… I’ll remember that. Jeo: O siya! Tara, labas tayo. Ang lungkot dito eh. Libre kita ng kwek-kwek, special pa, wag ka lang mag-english ha, baka pagalitan tayo nung tindera ulit. #pov #au #fyp #jeoong #jeoongedits

About