@nursemarsha5219: Forty days into the government shutdown and maybe — just maybe — a deal is forming. I’m all for progress, but this feels like one of those “look busy” moments in politics. Let’s see if it actually ends the stalemate or just buys more time. Source: politico.com Thehill.com cnn.com apnews.com #GovernmentShutdown #PoliticalNews #breakingnews #washingtondc #governmentdeal

Nurse Marsha | News & Health
Nurse Marsha | News & Health
Open In TikTok:
Region: US
Sunday 09 November 2025 23:47:04 GMT
662
10
7
3

Music

Download

Comments

wonder.woman.23
Wonder Woman 🧡 :
Once passed through the senate when does the government officially open up meaning the feds report back to work?
2025-11-10 00:44:01
0
justsaying125
just saying :
we'll see won't we 🤔
2025-11-10 01:42:33
0
hi.im.wanda.and.i
hi, I’m Wanda and I’m back MF :
Schumer just said on the floor NO DEAL!
2025-11-10 01:27:11
0
stopconplaining
stopconplaining :
It Didn't
2025-11-09 23:53:49
1
jefpez11
Jeff Perez :
the democrats have all voted no once again🤣
2025-11-09 23:58:35
0
ohgee.gang
OHgee Gang :
Simple fix, give the 1.5 trillion to the American people instead of united health…remember the ceo that was murdrd and you cheered it on? Now you’re on your knees begging the us citizens to pay them to open the govt. maybe you need to do just a bit of research, I’m sure it’s free on your govt provided phone!
2025-11-10 00:12:28
0
To see more videos from user @nursemarsha5219, please go to the Tikwm homepage.

Other Videos

pov: (PART 64) -STORY 9- Doctor: Congratulations, you’re pregnant. For a moment, I just stared at her, my heart racing at nagblanko rin ang utak ko. I didn’t know kung iiyak ba ako, matatawa o magpapanic. Nakaupo ako sa passenger seat habang si Serena naman nakatingin sakin at hindi pa pinapaandar ang sasakyan. Serena: I know you’re shocked. Pero okay lang yan. You’re going to be fine. Matutuwa sila Tita at Tito niyan. I shook my head, my voice trembling.  Y/n: I don’t even know what to do, Sere. Ang dami kong iniisip—Jeo, the business, everything. How am I supposed to handle this? Serena: One step at a time. Hindi mo kailangan sagutin lahat ngayon. Ang importante, you’re healthy and the baby’s okay. The rest… kaya niyo ni Jeo ‘yan. Y/n: But what if he’s not ready? Serena: Malalaman natin yan kapag sinabi mo na sa kaniya. Tawagan mo na kasi. Y/n: Okay. (Ready na akong idial ang number niya— nagring naman ito at pangalan ni Jeo ang bumungad.) Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. I’m mad at him, natatakot din ako, hindi ko alam anong gagawin ko. Serena: Sagutin mo na. Napalunok pa ako at sinagot ito. Tahimik lang ako at naghihintay ng sasabihin niya, Jeo: Miss Madam? Nasaan ka? Y/n: Are you breaking up with me? (Bigla nalang iyon lumabas sa bibig ko. Kita kong kumunot ang noo ni Serena habang tinitignan ako at nabasa ko sa bibig niya ang salitang ‘seriously?’) I heard him cough, almost like he choked on his own breath. Jeo: What?! Anong pinagsasabi mo? Of course not! Tahimik lang ako at nagpipigil ng iyak. Bakit ba ako naiiyak? Jeo: Gusto kitang makita ngayon, nasaan ka? Wala ka sa inyo. Sinulyapan ko si Serena at sinenyasan akong magsabi kay Jeo kung nasaan kami ngayon. Huminga pa ako ng malalim at sinabi sa kaniya kasabay ng pagpatay niyo ng tawag para sunduin ako. Y/n: He’s coming… Serena: Kalma lang. Huwag mo siyang pagalitan agad, okay? Let him explain first. Y/n: Galit ako, Sere!  Serena: Eh ‘di ilabas mo, but huwag sobra. Remember, you have to tell him something important tonight. Sumimangot naman ako. Ilang minuto kami naghintay sa sasakyan. Dumating si Jeo para sunduin ako, bumilis agad ang tibok ng puso ko ng makita ko siya. Oo galit ako pero kahit galit ako sa kaniya, namiss ko parin siya at naiinis ako! Serena: Go with him. Call me later, ha? Y/n: Thanks… Serena: Chill lang, okay? I nodded. Jeo: Thank you, Serena. Mauna na muna kami. Serena: Ingat kayo, paki-ingatan din siya, please. Jeo: I will. (Sabay sulyap sakin pero umirap lang ako sa kaniya at naunang pumasok ng sasakyan niya.) Kita kong napailing siya sa reaksyon ko pero di ako kumibo. The car wasn’t moving. Jeo had pulled over at the side of the road, his hands resting tightly on the steering wheel. Jeo: Hindi ko sinasadya na hindi ka tawagan kahapon. I’m sorry. Y/n: Then why? Give me one good reason. (I crossed my arms.) Jeo: May biglaang emergency sa project site. Nag-collapse ‘yung isang bahagi ng structure and I had to be there the whole day. No signal, no time to even grab my phone. Pag-uwi ko, drained na drained ako, nakatulog ako without realizing… and when I woke up, I knew I already hurt you. Sumimangot naman ako at inirapan siya. Kahit papano unti unting nawala ang inis ko dahil sa paliwanag niya.  Jeo: Are we good— (Y/n)! Lumabas ako ng sasakyan niya at padabog itong sinarado. Y/n: Do you know how it feels to not hear anything from the person you love? Nag-aalala ako sayo, Jeo! (Tinignan ko siya ng masama.) You’re all the way in Palawan, and I’m here in Manila! Wala akong idea kung nasaan ka, kung okay ka, kung safe ka! Kahit isang araw lang yun. Nagpout naman siya kaya mas lalo akong nainis dahil nagpapacute lang siya.  Ganitong ganito kami noon, sasabog ako sa galit habang siya nakatingin lang sakin na nakasandal. Y/n: Tinawagan ko pa si Meng!  Tumango naman siya pero di pa rin inalis ang tingin sakin. Pinagcross ko pa ang kamay ko.  —— #jeoong #ongfam #foryou #jeoongedits #fyp
pov: (PART 64) -STORY 9- Doctor: Congratulations, you’re pregnant. For a moment, I just stared at her, my heart racing at nagblanko rin ang utak ko. I didn’t know kung iiyak ba ako, matatawa o magpapanic. Nakaupo ako sa passenger seat habang si Serena naman nakatingin sakin at hindi pa pinapaandar ang sasakyan. Serena: I know you’re shocked. Pero okay lang yan. You’re going to be fine. Matutuwa sila Tita at Tito niyan. I shook my head, my voice trembling. Y/n: I don’t even know what to do, Sere. Ang dami kong iniisip—Jeo, the business, everything. How am I supposed to handle this? Serena: One step at a time. Hindi mo kailangan sagutin lahat ngayon. Ang importante, you’re healthy and the baby’s okay. The rest… kaya niyo ni Jeo ‘yan. Y/n: But what if he’s not ready? Serena: Malalaman natin yan kapag sinabi mo na sa kaniya. Tawagan mo na kasi. Y/n: Okay. (Ready na akong idial ang number niya— nagring naman ito at pangalan ni Jeo ang bumungad.) Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. I’m mad at him, natatakot din ako, hindi ko alam anong gagawin ko. Serena: Sagutin mo na. Napalunok pa ako at sinagot ito. Tahimik lang ako at naghihintay ng sasabihin niya, Jeo: Miss Madam? Nasaan ka? Y/n: Are you breaking up with me? (Bigla nalang iyon lumabas sa bibig ko. Kita kong kumunot ang noo ni Serena habang tinitignan ako at nabasa ko sa bibig niya ang salitang ‘seriously?’) I heard him cough, almost like he choked on his own breath. Jeo: What?! Anong pinagsasabi mo? Of course not! Tahimik lang ako at nagpipigil ng iyak. Bakit ba ako naiiyak? Jeo: Gusto kitang makita ngayon, nasaan ka? Wala ka sa inyo. Sinulyapan ko si Serena at sinenyasan akong magsabi kay Jeo kung nasaan kami ngayon. Huminga pa ako ng malalim at sinabi sa kaniya kasabay ng pagpatay niyo ng tawag para sunduin ako. Y/n: He’s coming… Serena: Kalma lang. Huwag mo siyang pagalitan agad, okay? Let him explain first. Y/n: Galit ako, Sere! Serena: Eh ‘di ilabas mo, but huwag sobra. Remember, you have to tell him something important tonight. Sumimangot naman ako. Ilang minuto kami naghintay sa sasakyan. Dumating si Jeo para sunduin ako, bumilis agad ang tibok ng puso ko ng makita ko siya. Oo galit ako pero kahit galit ako sa kaniya, namiss ko parin siya at naiinis ako! Serena: Go with him. Call me later, ha? Y/n: Thanks… Serena: Chill lang, okay? I nodded. Jeo: Thank you, Serena. Mauna na muna kami. Serena: Ingat kayo, paki-ingatan din siya, please. Jeo: I will. (Sabay sulyap sakin pero umirap lang ako sa kaniya at naunang pumasok ng sasakyan niya.) Kita kong napailing siya sa reaksyon ko pero di ako kumibo. The car wasn’t moving. Jeo had pulled over at the side of the road, his hands resting tightly on the steering wheel. Jeo: Hindi ko sinasadya na hindi ka tawagan kahapon. I’m sorry. Y/n: Then why? Give me one good reason. (I crossed my arms.) Jeo: May biglaang emergency sa project site. Nag-collapse ‘yung isang bahagi ng structure and I had to be there the whole day. No signal, no time to even grab my phone. Pag-uwi ko, drained na drained ako, nakatulog ako without realizing… and when I woke up, I knew I already hurt you. Sumimangot naman ako at inirapan siya. Kahit papano unti unting nawala ang inis ko dahil sa paliwanag niya. Jeo: Are we good— (Y/n)! Lumabas ako ng sasakyan niya at padabog itong sinarado. Y/n: Do you know how it feels to not hear anything from the person you love? Nag-aalala ako sayo, Jeo! (Tinignan ko siya ng masama.) You’re all the way in Palawan, and I’m here in Manila! Wala akong idea kung nasaan ka, kung okay ka, kung safe ka! Kahit isang araw lang yun. Nagpout naman siya kaya mas lalo akong nainis dahil nagpapacute lang siya. Ganitong ganito kami noon, sasabog ako sa galit habang siya nakatingin lang sakin na nakasandal. Y/n: Tinawagan ko pa si Meng! Tumango naman siya pero di pa rin inalis ang tingin sakin. Pinagcross ko pa ang kamay ko. —— #jeoong #ongfam #foryou #jeoongedits #fyp

About