1. Home
  2. Detail

@justagirl.interrupted: ayEo #fyp #swag #glitchcore #glitch #foryoupage #alt

tori<3𖣂
tori<3𖣂
Open In TikTok:
Region: US
Tuesday 11 August 2020 08:13:51 GMT
243
64
0
0

Music

Download

No Watermark .mp4 (4.37MB) No Watermark(HD) .mp4 (4.37MB) Watermark .mp4 (4.1MB) Music .mp3

Comments

There are no more comments for this video.
To see more videos from user @justagirl.interrupted, please go to the Tikwm homepage.

Other Videos

یـااا هـویـدلــك 😂🔥 #avalon #ئەڤەلون_ملیکە_سرعە #افلون #🇯🇵 #zaxo_duhok_hewler_slemani_hawler #f #fy #fyp #fypシ #foryoupage #music #tiktok #capcut #foryou #viral #views #زاخو_دهوك_هولير_سليماني_ئاكري_سيمي
یـااا هـویـدلــك 😂🔥 #avalon #ئەڤەلون_ملیکە_سرعە #افلون #🇯🇵 #zaxo_duhok_hewler_slemani_hawler #f #fy #fyp #fypシ #foryoupage #music #tiktok #capcut #foryou #viral #views #زاخو_دهوك_هولير_سليماني_ئاكري_سيمي


Skincare Haul and routine #skincare #skincarehaul #viraltiktok
Skincare Haul and routine #skincare #skincarehaul #viraltiktok
#CapCut #editz #Aval Kavarndhu ponalea#🔥🔥 #tiktok #trending #fypシ゚viral #😜😜 #กระตุกตามจังหวะเท่ๆ #Aval
#CapCut #editz #Aval Kavarndhu ponalea#🔥🔥 #tiktok #trending #fypシ゚viral #😜😜 #กระตุกตามจังหวะเท่ๆ #Aval
The Slag Heap
The Slag Heap
Жылқы жылының көктемі ерекше кеш шықты. Күндер жылымық болғанымен, таудың етегіндегі Қараоба ауылы қар құрсауынан енді ғана босаған. Егістік жаңбыр сіңіріп, топырақ иісі мұрын жарып тұр. Ауылдың шетінде, жотаның қырқасында тұрған ескі қыстау қайтадан жанданды — бұл жерге жаңадан келген жас есепші Жүніс пен оның жары Айсәуле көшіп келді. Айсәуле қалада өскен, саз мектебін бітіріп, кейін тұрмысқа шыққан соң Жүніспен бірге ауылға келуге келіскен. Ол алғаш бұл үйге кіргенде, бойын беймәлім бір сезім билеген — кең, төбесі биік, қабырғасы қалың болса да, үйдің іші сәл салқын, сәл үнсіз секілді. — Үй жақсы. Кең. Мал ұстауға да, тыныш өмір сүруге де жарайды, — деді Жүніс мал қораны аралап шығып. Айсәуле үн қатпады. Қора жақтан әрі қарай көз тастағанда, бірден көзіне шалынған нәрсе — жеке тұрған жалғыз терек еді. Биік, жапырақсыз, бұтақтары иіліп, төмен қарап қалғандай. Айналасы шөп басып кеткен. Қасында құдық пен шіріген орындық бар. Теректің қараған сайын көңілге біртүрлі суық сезім ұялайды. Бірақ Айсәуле ол ойын өзі де ұға алмады. Кешке қарай, ауыл адамдары бірен-саран бас сұғып кетті. Әсіресе, көрші кемпірлер жас келінді бірден сұрақ астына алып, түске дейінгі тіршілігіне дейін аңдып шықты. Үлкені — Қадиша апа, қырық жылдан астам осы маңда тұрады. — Қыстау деген жақсы. Бірақ мына ағашқа абай бол, — деді ол шәй үстінде. — Ағаш па? — деп Айсәуле күліп еді, кемпір беті қатайып шыға келді. — Оны жай ағаш деп ойлама, қарағым. Ол жер… ертеде Бәтима деген келіншектің зары қалған жер. — Қандай зар? — деп сұрады Айсәуле еріксіз. — Ол келін бір кезде осы үйге түскен. Жүзі жарқын, үні жұмсақ, өзі өнерлі болған деседі. Бірақ баласы болмапты. Сол үшін атасы мен енесі күн бермеген. Күйеуі үндемеген. Ауылдың сөзіне көнген. Соңында келін ақ көйлек киіп шығып, ай толғанда сол терекке асылыпты... — Қадиша апа күрсініп, шәйін үнсіз ұрттады. — Ал содан кейін не болған?.. — деді Айсәуле даусы баяулап. — Содан кейін… ай толғанда, сол келіншек елес болып қайтып келеді деген сөз қалған. Көпшілік сенбейді. Бірақ мен… сенем. Өйткені сол терек түбінен түнде жылаған дауыс естідім. Айсәуленің жүрегі шым етті. Есіне бірден кешегі кеш түсті. Ол кеште алғаш рет терезеден ақ көйлек киген келіншекті көрген еді. Жап-жалғыз. Теректің түбінде отырған. Қимылсыз. Төмен қарап. Бірақ дәл сол сәтте Жүніс сырттан кіріп, «Жарықты сөндірмей отырсың ба?» деп айтып қалғаннан кейін, Айсәуле селк етіп, қайта қарағанда — ешкім жоқ еді. Сол түні Айсәуле ұзаққа дейін ұйықтай алмады. Сырттан иттің үруі, алыстағы құстың шиқылы, кейде тіпті... бір тылсым үн сияқты дыбыстар естілгендей болады. Терезе жаққа қарауға жүрегі дауаламады. Таңға жуық қалғып кеткен екен, кенет жел есік жақтағы терезені сәл ашып жіберді. Сықырлаған дауысқа оянған Айсәуле тұра сап терезені жаппақ болды. Сол кезде оның көзі тағы да ағаш түбіне түсті. Келіншек қайта отыр. Бұл жолы анық. Аппақ көйлек. Шашы жайылған. Үні жоқ, бірақ көзқарасы... Ол жаймен басын көтеріп, Айсәулеге тура қарады. Көзінде ашу да, үрей де жоқ. Тек... жан түршіктірер терең мұң мен үнсіз сұрау. Айсәуле тұла бойы мұздап, орнында қатып қалғанын сезді. Бір сәтке жүрегі дүрсілдеп, демі жетпей қалды. Бірақ бір қызығы — қорықпады. Қайта... әлгі келіншектің көзінде таныс бір сезім бардай. Сағыныш. Жағдайын түсіндіруді сұраған үнсіз өтініш. Осыдан кейінгі күндері Айсәуле әлгі терекке қайта-қайта қарағысы келе берді. Адам сенгісіз болса да, ішкі түйсігі оны әлденеге итеріп тұрды. Мүмкін... бұл жай қорқынышты аңыз емес шығар... Мүмкін... бұл — шынайы ананың шері ме екен?..
Жылқы жылының көктемі ерекше кеш шықты. Күндер жылымық болғанымен, таудың етегіндегі Қараоба ауылы қар құрсауынан енді ғана босаған. Егістік жаңбыр сіңіріп, топырақ иісі мұрын жарып тұр. Ауылдың шетінде, жотаның қырқасында тұрған ескі қыстау қайтадан жанданды — бұл жерге жаңадан келген жас есепші Жүніс пен оның жары Айсәуле көшіп келді. Айсәуле қалада өскен, саз мектебін бітіріп, кейін тұрмысқа шыққан соң Жүніспен бірге ауылға келуге келіскен. Ол алғаш бұл үйге кіргенде, бойын беймәлім бір сезім билеген — кең, төбесі биік, қабырғасы қалың болса да, үйдің іші сәл салқын, сәл үнсіз секілді. — Үй жақсы. Кең. Мал ұстауға да, тыныш өмір сүруге де жарайды, — деді Жүніс мал қораны аралап шығып. Айсәуле үн қатпады. Қора жақтан әрі қарай көз тастағанда, бірден көзіне шалынған нәрсе — жеке тұрған жалғыз терек еді. Биік, жапырақсыз, бұтақтары иіліп, төмен қарап қалғандай. Айналасы шөп басып кеткен. Қасында құдық пен шіріген орындық бар. Теректің қараған сайын көңілге біртүрлі суық сезім ұялайды. Бірақ Айсәуле ол ойын өзі де ұға алмады. Кешке қарай, ауыл адамдары бірен-саран бас сұғып кетті. Әсіресе, көрші кемпірлер жас келінді бірден сұрақ астына алып, түске дейінгі тіршілігіне дейін аңдып шықты. Үлкені — Қадиша апа, қырық жылдан астам осы маңда тұрады. — Қыстау деген жақсы. Бірақ мына ағашқа абай бол, — деді ол шәй үстінде. — Ағаш па? — деп Айсәуле күліп еді, кемпір беті қатайып шыға келді. — Оны жай ағаш деп ойлама, қарағым. Ол жер… ертеде Бәтима деген келіншектің зары қалған жер. — Қандай зар? — деп сұрады Айсәуле еріксіз. — Ол келін бір кезде осы үйге түскен. Жүзі жарқын, үні жұмсақ, өзі өнерлі болған деседі. Бірақ баласы болмапты. Сол үшін атасы мен енесі күн бермеген. Күйеуі үндемеген. Ауылдың сөзіне көнген. Соңында келін ақ көйлек киіп шығып, ай толғанда сол терекке асылыпты... — Қадиша апа күрсініп, шәйін үнсіз ұрттады. — Ал содан кейін не болған?.. — деді Айсәуле даусы баяулап. — Содан кейін… ай толғанда, сол келіншек елес болып қайтып келеді деген сөз қалған. Көпшілік сенбейді. Бірақ мен… сенем. Өйткені сол терек түбінен түнде жылаған дауыс естідім. Айсәуленің жүрегі шым етті. Есіне бірден кешегі кеш түсті. Ол кеште алғаш рет терезеден ақ көйлек киген келіншекті көрген еді. Жап-жалғыз. Теректің түбінде отырған. Қимылсыз. Төмен қарап. Бірақ дәл сол сәтте Жүніс сырттан кіріп, «Жарықты сөндірмей отырсың ба?» деп айтып қалғаннан кейін, Айсәуле селк етіп, қайта қарағанда — ешкім жоқ еді. Сол түні Айсәуле ұзаққа дейін ұйықтай алмады. Сырттан иттің үруі, алыстағы құстың шиқылы, кейде тіпті... бір тылсым үн сияқты дыбыстар естілгендей болады. Терезе жаққа қарауға жүрегі дауаламады. Таңға жуық қалғып кеткен екен, кенет жел есік жақтағы терезені сәл ашып жіберді. Сықырлаған дауысқа оянған Айсәуле тұра сап терезені жаппақ болды. Сол кезде оның көзі тағы да ағаш түбіне түсті. Келіншек қайта отыр. Бұл жолы анық. Аппақ көйлек. Шашы жайылған. Үні жоқ, бірақ көзқарасы... Ол жаймен басын көтеріп, Айсәулеге тура қарады. Көзінде ашу да, үрей де жоқ. Тек... жан түршіктірер терең мұң мен үнсіз сұрау. Айсәуле тұла бойы мұздап, орнында қатып қалғанын сезді. Бір сәтке жүрегі дүрсілдеп, демі жетпей қалды. Бірақ бір қызығы — қорықпады. Қайта... әлгі келіншектің көзінде таныс бір сезім бардай. Сағыныш. Жағдайын түсіндіруді сұраған үнсіз өтініш. Осыдан кейінгі күндері Айсәуле әлгі терекке қайта-қайта қарағысы келе берді. Адам сенгісіз болса да, ішкі түйсігі оны әлденеге итеріп тұрды. Мүмкін... бұл жай қорқынышты аңыз емес шығар... Мүмкін... бұл — шынайы ананың шері ме екен?..

About

Legal