Αlexandra☀️🌊 :
Ona ilk baktığım anı o kadar net hatırlıyorum ki.. ismini biliyordum okul başlamadan tanışmıştık çoktan. Tiyatro salonunda isimlerimizi okuyorlardı, klasik, sınıflarımız öğrenip yukarı çıkıcaktık. İsmi okundu, benim kalbim yarışlarımda bile atmadığı kadar hızlı atmaya başladı. Kafamı sağ tarafa çevirmem ile onun yandaki boşluktan geçişi birdi. Kafasını hafifçene çevirdi etrafa bakmak için, o an göz göze geldik. O pek takmadı, göz gezdirip yürümeye devam etti. Ancak benim için dünya durmuştu, zaman durmuştu, belki kalbim bile durmuştu. Kendime geldiğimi anladığımda dua ediyordum Allah’a, Allah’ım lütfen aynı sınıfa düşelim diye. Verilmiş rızkım mı vardı yoksa temiz bir isteğim bilmiyorum ama, onun isminin hemen ardından benim ismim okundu. Sınıfta yan yana oturmaktan sohbetlere, ardından arkadaşlığa nasıl evrildik emin değilim, ama onu gördüğüm her gün kalbimin nasıl attığını bir ben, bir de Allah biliyor… artık o da biliyor ama benim hislerim sadece “senden hoşlanıyordum” gibi iki kelimeye sığacak kadar küçük değillerdi. Tek isteğim umarım hayatını istediği gibi yaşar, çok kutlu olur, çünkü ben artık onu bırak görmeyi, yanımdan geçerkenki suratıma çarpan parfümünü bile duyamayacağım…
2025-05-25 04:11:30