Көркемм :
Мүмкін мен шыдамадым.Су жастықта, ұйқыға батып, ұйықдан тұрдым. Екі көзім, төрт болып сол бір жанды күттім.Неге екені, мойындағым келмеді. "Ол менің адамым, ол менің барым, ол менің.. ", деген санамдағы ойлар, оның ораларына сенді. Әттең, сенімім ақталмады.
Уақыттың емші екенің, сол бір жаннын кеткеніне жылдар өткен соң ғана түсіндім. Түсінсем де, қабылдағым келмейді. Бір есік қағылар, бір есіктен сол бір жан келер деп күтемін. Тағы да, өкінішті. Қай есікті қағып, қай есіктен бағым болып келері белгісіз..
2025-06-03 11:46:26