1. Home
  2. Detail

@ebruszrr: Vacayyy mode on

Turkish외국인
Turkish외국인
Open In TikTok:
Region: TR
Thursday 17 July 2025 22:23:06 GMT
559
13
1
0

Music

Download

No Watermark .mp4 (0.84MB) No Watermark(HD) .mp4 (0.67MB) Watermark .mp4 (0.88MB) Music .mp3

Comments

brand_manager_ori0
brand_manager_oriva :
We like your style🔥 We would love to have you on our Team🤟. I'm unable to send messages, DM us to learn more 📩
2025-07-17 23:44:31
0
To see more videos from user @ebruszrr, please go to the Tikwm homepage.

Other Videos

#Ecco2k #Bladee #westernunion #Swedish #Sweden #Swiss #viralvideo #trending #tiktok #foryoupage
#Ecco2k #Bladee #westernunion #Swedish #Sweden #Swiss #viralvideo #trending #tiktok #foryoupage


(📺 netflix) #georgepickens #patrickmahomes #traviskelce #nfl
(📺 netflix) #georgepickens #patrickmahomes #traviskelce #nfl
🔥 Literal lo necesitas!! no me cansaré de decirles que te va a elevar tu contenido con la calidad cuando grabas con la cámara trasera. Este monitor es tu salvación. Te lo dejo aquí arribita 👆 #monitorscreenvlog #vlogselfiemonitor #tipsforcreators #newmowa #newmowavlogscreen
🔥 Literal lo necesitas!! no me cansaré de decirles que te va a elevar tu contenido con la calidad cuando grabas con la cámara trasera. Este monitor es tu salvación. Te lo dejo aquí arribita 👆 #monitorscreenvlog #vlogselfiemonitor #tipsforcreators #newmowa #newmowavlogscreen
Part 13 | POV: Minessage mo siya ng “Kahit isang linggong talking stage lang oh, ako na bahala mag-move on.” then he replied. Parang gusto ko na agad umuwi. Nakatitig ako sa screen ng cellphone ko. Iniisip kung rereplyan ba siya ngayon o mamaya na pagkauwi ko. “Replyan mo na.” Dinig kong sabi ni Kuya Roman. “Oo nga. Hinihintay ka niyan.” Ani naman ni Siko. Hindi pa kami tapos kumain pero para akong nabusog bigla. “Hi...” Yun lang. Tapos pinindot ko na agad ‘yung send. Bahala na. Wala pang isang minuto, tumunog ang phone ko. He’s calling. Nanlaki ang mata ko. Napalingon sa akin ang mga kasama ko. Si Mich, siniko si Eya. Si Kuya Tonix, ngumisi habang ngumunguya. Si Siko, napatawa. “Grabe, nakaabang.” Inangat ko ang phone at sinagot. Tumayo ako para makalayo ng kaunti. “Hello?” Mahina kong bati. “Yeye.” Ani niya. Napapikit ako. Miss na miss ko ang boses niya. “Hi... Keke,” Mahina kong sabi. Tahimik sa linya sandali. Parang pareho kaming hindi alam ang susunod na sasabihin. Parang ang daming gustong sabihin pero walang tamang salita para simulan. Narinig ko ang paghinga niya ng malalim, “I missed you.” Napakagat ako sa labi. Pilit kong pinipigilan ang ngiti, pero para akong kinikilig sa mismong paghinga niya. Parang every second na naririnig ko siya, nababawasan ‘yung bigat sa dibdib ko. “Sorry.” mahina kong sabi. “Saan si Yeye ko? Punta ako...” Ani niya. Hindi pinansin ang sinabi ko. “Hindi ka ba busy?” Tanong ko. “Busy akong magpigil hindi tumakbo papunta sa’yo.” Mahinang sagot niya. Putek. Ano ba ’tong puso ko? Grabe ang kabog. “Balik ka na sa table niyo.” Dagdag niya, kumunot ang noo ko kasi bakit niya alam? Paglingon ko sa table ay nandoon siya. Nakatingin sa akin habang nakatutok ang cellphone sa tainga. Dahan-dahan kong binaba ang phone. Hindi ko na kinayang magpanggap na kalmado. Nanlalamig ang kamay ko habang papalapit sa kanila. At sa mismong hakbang ko palapit, nakita kong binaba na rin ni Jeo ang cellphone niya. He opened his arms for a hug. Nakangiti siya sa akin. Naghihintay siyang dumiretso ako sakaniya. Lumakad ako. Tuluy-tuloy. Hanggang sa nakarating ako sa harap niya. At doon, hindi na ako nagdalawang-isip. Yumakap ako sa kanya. Mahigpit. Yung parang hindi ko na siya pakakawalan. Narinig kong mahinang tili ng mga kaibigan ko pero wala na akong pakialam. Hinaplos niya ang ulo ko. “Ang tagal mong nawala, Yeye…” Bumulong ako sa dibdib niya, “Nandito na ulit ako.” “Ehem!” Pekeng ubo ni Mich. “Hoy! Hindi pa tapos pagkain namin, bakit ganiyan kayo?” Dagdag ni Eya. “Really? Right in front of my tuna pie?” Natatawang sabi ni Domeng. Napabitaw ako kay Jeo, pero hindi siya binitaw. Mahigpit pa rin ang pagkakayakap niya sa’kin habang nakasubsob ang baba niya sa ulo ko. “Five minutes lang. Hiram ko lang muna.” Bulong niya, pero loud enough para marinig. “Five minutes daw, parang utang lang!” tawa ni Kuya Tonix. Umupo kami pabalik sa table. Si Jeo, hindi pa rin inaalis ang kamay niya sa baywang ko. Parang ayaw niya talagang bitawan. “‘Di ba may sinabi ka noon?” Tanong niya, “Na ikaw na bahala mag-move on after one week?” Napatingin ako sa kanya. “Oo…” “Parang ako pa magmomove on kapag ginawa mo ulit na hindi ako kausapin eh.” Ani niya at mahinang tumawa. Napangiti ako. Wala na talaga akong laban kapag ganito siya magsalita. Yung parang biro lang pero biglang lalalim. Napatingin kami nang may lumagutok na tinidor sa table, kay Siko. Natawa kami dahil lahat sila ay nakatingin sa amin at para bang nandidiri. “Idol ko kayo, oo. Pero nacicringe na ako, Jeo!” Tawa ni Mich, “Sino hindi ma-cringe, e halos magpalit na mukha nila sa sobrang dikit?” Dagdag ni Siko at tumawa. Nang matapos kami kumain ay lumabas kami. May mga nagpapa-picture sakanila. Kami nila Mich ay nakatayo lang sa likod at hinihintay silang matapos. Nang maubos ang mga tao ay lumapit agad sila sa amin. “Pwede po bang magpapicture?” Mapang-asar na tanong ni Jeo. Tumango ako at tumawa. #jeoong #ongfam #jeoongfam #pov #stories #fyp #fypシ #ongfamedits #jeremiahong #ongfamily #fypage #foryou #foryoupage
Part 13 | POV: Minessage mo siya ng “Kahit isang linggong talking stage lang oh, ako na bahala mag-move on.” then he replied. Parang gusto ko na agad umuwi. Nakatitig ako sa screen ng cellphone ko. Iniisip kung rereplyan ba siya ngayon o mamaya na pagkauwi ko. “Replyan mo na.” Dinig kong sabi ni Kuya Roman. “Oo nga. Hinihintay ka niyan.” Ani naman ni Siko. Hindi pa kami tapos kumain pero para akong nabusog bigla. “Hi...” Yun lang. Tapos pinindot ko na agad ‘yung send. Bahala na. Wala pang isang minuto, tumunog ang phone ko. He’s calling. Nanlaki ang mata ko. Napalingon sa akin ang mga kasama ko. Si Mich, siniko si Eya. Si Kuya Tonix, ngumisi habang ngumunguya. Si Siko, napatawa. “Grabe, nakaabang.” Inangat ko ang phone at sinagot. Tumayo ako para makalayo ng kaunti. “Hello?” Mahina kong bati. “Yeye.” Ani niya. Napapikit ako. Miss na miss ko ang boses niya. “Hi... Keke,” Mahina kong sabi. Tahimik sa linya sandali. Parang pareho kaming hindi alam ang susunod na sasabihin. Parang ang daming gustong sabihin pero walang tamang salita para simulan. Narinig ko ang paghinga niya ng malalim, “I missed you.” Napakagat ako sa labi. Pilit kong pinipigilan ang ngiti, pero para akong kinikilig sa mismong paghinga niya. Parang every second na naririnig ko siya, nababawasan ‘yung bigat sa dibdib ko. “Sorry.” mahina kong sabi. “Saan si Yeye ko? Punta ako...” Ani niya. Hindi pinansin ang sinabi ko. “Hindi ka ba busy?” Tanong ko. “Busy akong magpigil hindi tumakbo papunta sa’yo.” Mahinang sagot niya. Putek. Ano ba ’tong puso ko? Grabe ang kabog. “Balik ka na sa table niyo.” Dagdag niya, kumunot ang noo ko kasi bakit niya alam? Paglingon ko sa table ay nandoon siya. Nakatingin sa akin habang nakatutok ang cellphone sa tainga. Dahan-dahan kong binaba ang phone. Hindi ko na kinayang magpanggap na kalmado. Nanlalamig ang kamay ko habang papalapit sa kanila. At sa mismong hakbang ko palapit, nakita kong binaba na rin ni Jeo ang cellphone niya. He opened his arms for a hug. Nakangiti siya sa akin. Naghihintay siyang dumiretso ako sakaniya. Lumakad ako. Tuluy-tuloy. Hanggang sa nakarating ako sa harap niya. At doon, hindi na ako nagdalawang-isip. Yumakap ako sa kanya. Mahigpit. Yung parang hindi ko na siya pakakawalan. Narinig kong mahinang tili ng mga kaibigan ko pero wala na akong pakialam. Hinaplos niya ang ulo ko. “Ang tagal mong nawala, Yeye…” Bumulong ako sa dibdib niya, “Nandito na ulit ako.” “Ehem!” Pekeng ubo ni Mich. “Hoy! Hindi pa tapos pagkain namin, bakit ganiyan kayo?” Dagdag ni Eya. “Really? Right in front of my tuna pie?” Natatawang sabi ni Domeng. Napabitaw ako kay Jeo, pero hindi siya binitaw. Mahigpit pa rin ang pagkakayakap niya sa’kin habang nakasubsob ang baba niya sa ulo ko. “Five minutes lang. Hiram ko lang muna.” Bulong niya, pero loud enough para marinig. “Five minutes daw, parang utang lang!” tawa ni Kuya Tonix. Umupo kami pabalik sa table. Si Jeo, hindi pa rin inaalis ang kamay niya sa baywang ko. Parang ayaw niya talagang bitawan. “‘Di ba may sinabi ka noon?” Tanong niya, “Na ikaw na bahala mag-move on after one week?” Napatingin ako sa kanya. “Oo…” “Parang ako pa magmomove on kapag ginawa mo ulit na hindi ako kausapin eh.” Ani niya at mahinang tumawa. Napangiti ako. Wala na talaga akong laban kapag ganito siya magsalita. Yung parang biro lang pero biglang lalalim. Napatingin kami nang may lumagutok na tinidor sa table, kay Siko. Natawa kami dahil lahat sila ay nakatingin sa amin at para bang nandidiri. “Idol ko kayo, oo. Pero nacicringe na ako, Jeo!” Tawa ni Mich, “Sino hindi ma-cringe, e halos magpalit na mukha nila sa sobrang dikit?” Dagdag ni Siko at tumawa. Nang matapos kami kumain ay lumabas kami. May mga nagpapa-picture sakanila. Kami nila Mich ay nakatayo lang sa likod at hinihintay silang matapos. Nang maubos ang mga tao ay lumapit agad sila sa amin. “Pwede po bang magpapicture?” Mapang-asar na tanong ni Jeo. Tumango ako at tumawa. #jeoong #ongfam #jeoongfam #pov #stories #fyp #fypシ #ongfamedits #jeremiahong #ongfamily #fypage #foryou #foryoupage
#onthisday
#onthisday

About

Legal