@katiecooper4xox: Would you join us for a pool day? 💕 @nylonspoppy

Katie Cooper

Open In TikTok:

Region: GB

Friday 18 July 2025 08:17:55 GMT

2293

68

8

0

Music

Download

No Watermark .mp4 (2.4MB) No Watermark(HD) .mp4 (1.11MB) Watermark .mp4 (0MB) Music .mp3

Comments

Paul Sanger :

Where and when ? 😍😍

2025-07-18 22:16:41

1

lolo :

oui

2025-07-22 04:23:39

0

lolo :

mais carrément carrément

2025-07-22 04:23:52

1

Tonny Spoormakers :

😂

2025-09-14 15:01:29

0

Giancarlo :

🥰

2025-07-21 08:11:47

0

Henry :

😳😳😳

2025-07-18 08:20:10

0

Baylie sausage :

Nice tats

2025-08-12 08:12:47

1

To see more videos from user @katiecooper4xox, please go to the Tikwm homepage.

Other Videos

#2distrusi #doidistrusi #distrusii #mamainaintedepaste #lectiadeardeleneza #mamainaintedecraciun #cuplu #viatain2 #casnicie #mamaardeleanca #lectiadeardeleneza #dennispericolpublic #gelozie #frizerie #barbershop #freza #amanta @DennisBertel @K-Melia @Doi Distruși și jumătate

#2distrusi #doidistrusi #distrusii #mamainaintedepaste #lectiadeardeleneza #mamainaintedecraciun #cuplu #viatain2 #casnicie #mamaardeleanca #lectiadeardeleneza #dennispericolpublic #gelozie #frizerie #barbershop #freza #amanta @DennisBertel @K-Melia @Doi Distruși și jumătate

Lego yoda:) #fyp #fypシ #fypシ゚viral #memes #meme #MemeCut #yoda #starwars #lego #legostarwars #panda

Lego yoda:) #fyp #fypシ #fypシ゚viral #memes #meme #MemeCut #yoda #starwars #lego #legostarwars #panda

POV: You thought moving on meant healing—until you saw him again. (LAST PART). Tahimik lang habang umaandar kami. Parehong walang imik, pero ramdam ko ‘yung bawat hinga niya sa unahan. ‘Yung pawis sa batok niya, ‘yung amoy ng hangin na may halong alat, at ngayon kami na yung nasa pinaka huli, sa bandang unahan naman ay sina Tito Geo. Nakahawak pa rin ako sa bewang niya mahigpit noong una, pero nung may dumaan na ibang tao, dahan-dahan kong niluwagan. Napansin niya agad. “Bakit mo tinatanggal?” tanong niya, hindi lumilingon. “Wala. Mainit lang,” palusot ko. “Mainit?” ngumisi siya. “O baka may nakakakita?” “Jeo, tumahimik ka nga,” sabi ko, pero naramdaman kong tumawa siya nang mahina. Pagdaan namin sa isang stopover, may grupo ng mga tao, mga kamaganak pala. Biglang may sumigaw, “Jeo! Picture po” Huminto siya saglit, tinanggal ‘yung helmet, ngumiti. “Sure,” sabi niya. Sabay balik ng tingin sa akin. “Sandali lang, ha.” Habang nagpi-picture siya, medyo lumayo ako, pero may isa pa ulit na lumapit. “J, isa pa po! Picture habang naka-motor!” Napatingin siya sa akin. “Sumakay ka na ulit,” sabi niya, parang natural lang. “Ha? Eh—” “Bilis na,” sabay abot ng helmet ko. Sumakay ako ulit, medyo nakatagilid pa. Pagkaandar ng motor ng kaunti para sa angle, hinawakan ko ulit ‘yung bewang niya para hindi ako mahulog, pero nang makita kong may hawak na cellphone ‘yung fan, tatanggalin ko sana. Bigla niyang hinawakan ‘yung kamay ko. Mahigpit. Hindi ‘yung pilit—‘yung parang gusto niyang iparamdam na hindi niya ako pakakawalan. “Wag,” sabi niya. “Jeo may camera” pabulong kong sabi. “Hayaan mo.” Rinig ko pa rin yung tawa ng fan. “ke, sino po siya?” Napatingin si Jeo saglit, tapos ngumiti—‘yung ngiting alam kong totoo. “Girlfriend ko,” sagot niya, kalmado lang, walang pag-aalinlangan. Napatingin ako sa likod ng ulo niya, literal na napahawak pa ako nang mas mahigpit. Narinig kong may nagsigaw ng “Ayyy! Grabe naman, kinilig ako!” sabi ni Kuya Adie tapos nagtawanan silang lahat. Ako? Tahimik lang. Pero ‘yung puso ko parang tumakbo nang walang preno. Pagkaalis namin, hindi pa rin ako makapaniwala. “Bakit mo sinabi ‘yun?” tanong ko, halos pabulong. “Eh totoo naman ah,” sagot niya, diretso pa rin sa daan. “Jeo—” “Wala nang pero. Ayoko na magpanggap na wala.” Tahimik ako. Hindi ko alam kung matatawa o iiyak. Kasi ilang beses ko na ring pinilit kalimutan ‘to, pero isang linya lang, bumigay na naman ako. Pagdating namin sa next spot, bumaba kami pareho. Nagtatawanan pa ‘yung iba, pero ako tahimik lang, nakatingin sa dagat. “Galit ka?” tanong niya. “Hindi,” sagot ko. “Sure?” “Medyo.” Ngumisi siya, ‘yung pamilyar na ngiti na minsan ko nang sinabing ayokong makita ulit. “Sorry kung nadulas.” “Sa motor?” biro ko. “Sa feelings,” sagot niya. Napailing ako, pero natawa rin. “Hindi ka talaga magbabago.” “Eh ayoko rin namang magbago, kung ikaw pa rin ‘yung dahilan,” sabi niya. Hindi na ako sumagot. Pero nung tumingin ako sa kanya, sabay kaming natahimik. Parang may sariling mundo ‘yung pagitan namin—walang ingay, walang tao, walang hadlang. “Jeo…” tawag ko. “Hmm?” “Baka mamaya, sabihin mo ulit ‘yan tapos bukas iba na naman.” “Hindi na. Basta magtiwala ka ulit sakin yn, Yun lang hiling ko”. Habang umaandar ulit yung motor, hindi ko na tinanggal yung kamay ko. Wala nang pakialam kung may makakita. Wala nang palusot na mainit o nahihiya. Kasi totoo naman—matagal ko na ring gustong ibalik ‘to. At habang papalayo kami, nakasandal ako sa likod niya, sabay narinig kong sabi niya, “Boss madam, I miss you.” Napangiti ako. “Missed you too, J” sagot ko. You thought moving on meant forgetting But sometimes, healing doesn’t mean letting go. Sometimes, it’s finding your way back. To the same person, in a different time, When both of you finally learnedthat love was never the problem timing was. And this time, the timing was finally right. #jeoong #ongfam

POV: You thought moving on meant healing—until you saw him again. (LAST PART). Tahimik lang habang umaandar kami. Parehong walang imik, pero ramdam ko ‘yung bawat hinga niya sa unahan. ‘Yung pawis sa batok niya, ‘yung amoy ng hangin na may halong alat, at ngayon kami na yung nasa pinaka huli, sa bandang unahan naman ay sina Tito Geo. Nakahawak pa rin ako sa bewang niya mahigpit noong una, pero nung may dumaan na ibang tao, dahan-dahan kong niluwagan. Napansin niya agad. “Bakit mo tinatanggal?” tanong niya, hindi lumilingon. “Wala. Mainit lang,” palusot ko. “Mainit?” ngumisi siya. “O baka may nakakakita?” “Jeo, tumahimik ka nga,” sabi ko, pero naramdaman kong tumawa siya nang mahina. Pagdaan namin sa isang stopover, may grupo ng mga tao, mga kamaganak pala. Biglang may sumigaw, “Jeo! Picture po” Huminto siya saglit, tinanggal ‘yung helmet, ngumiti. “Sure,” sabi niya. Sabay balik ng tingin sa akin. “Sandali lang, ha.” Habang nagpi-picture siya, medyo lumayo ako, pero may isa pa ulit na lumapit. “J, isa pa po! Picture habang naka-motor!” Napatingin siya sa akin. “Sumakay ka na ulit,” sabi niya, parang natural lang. “Ha? Eh—” “Bilis na,” sabay abot ng helmet ko. Sumakay ako ulit, medyo nakatagilid pa. Pagkaandar ng motor ng kaunti para sa angle, hinawakan ko ulit ‘yung bewang niya para hindi ako mahulog, pero nang makita kong may hawak na cellphone ‘yung fan, tatanggalin ko sana. Bigla niyang hinawakan ‘yung kamay ko. Mahigpit. Hindi ‘yung pilit—‘yung parang gusto niyang iparamdam na hindi niya ako pakakawalan. “Wag,” sabi niya. “Jeo may camera” pabulong kong sabi. “Hayaan mo.” Rinig ko pa rin yung tawa ng fan. “ke, sino po siya?” Napatingin si Jeo saglit, tapos ngumiti—‘yung ngiting alam kong totoo. “Girlfriend ko,” sagot niya, kalmado lang, walang pag-aalinlangan. Napatingin ako sa likod ng ulo niya, literal na napahawak pa ako nang mas mahigpit. Narinig kong may nagsigaw ng “Ayyy! Grabe naman, kinilig ako!” sabi ni Kuya Adie tapos nagtawanan silang lahat. Ako? Tahimik lang. Pero ‘yung puso ko parang tumakbo nang walang preno. Pagkaalis namin, hindi pa rin ako makapaniwala. “Bakit mo sinabi ‘yun?” tanong ko, halos pabulong. “Eh totoo naman ah,” sagot niya, diretso pa rin sa daan. “Jeo—” “Wala nang pero. Ayoko na magpanggap na wala.” Tahimik ako. Hindi ko alam kung matatawa o iiyak. Kasi ilang beses ko na ring pinilit kalimutan ‘to, pero isang linya lang, bumigay na naman ako. Pagdating namin sa next spot, bumaba kami pareho. Nagtatawanan pa ‘yung iba, pero ako tahimik lang, nakatingin sa dagat. “Galit ka?” tanong niya. “Hindi,” sagot ko. “Sure?” “Medyo.” Ngumisi siya, ‘yung pamilyar na ngiti na minsan ko nang sinabing ayokong makita ulit. “Sorry kung nadulas.” “Sa motor?” biro ko. “Sa feelings,” sagot niya. Napailing ako, pero natawa rin. “Hindi ka talaga magbabago.” “Eh ayoko rin namang magbago, kung ikaw pa rin ‘yung dahilan,” sabi niya. Hindi na ako sumagot. Pero nung tumingin ako sa kanya, sabay kaming natahimik. Parang may sariling mundo ‘yung pagitan namin—walang ingay, walang tao, walang hadlang. “Jeo…” tawag ko. “Hmm?” “Baka mamaya, sabihin mo ulit ‘yan tapos bukas iba na naman.” “Hindi na. Basta magtiwala ka ulit sakin yn, Yun lang hiling ko”. Habang umaandar ulit yung motor, hindi ko na tinanggal yung kamay ko. Wala nang pakialam kung may makakita. Wala nang palusot na mainit o nahihiya. Kasi totoo naman—matagal ko na ring gustong ibalik ‘to. At habang papalayo kami, nakasandal ako sa likod niya, sabay narinig kong sabi niya, “Boss madam, I miss you.” Napangiti ako. “Missed you too, J” sagot ko. You thought moving on meant forgetting But sometimes, healing doesn’t mean letting go. Sometimes, it’s finding your way back. To the same person, in a different time, When both of you finally learnedthat love was never the problem timing was. And this time, the timing was finally right. #jeoong #ongfam

#duet cùng @cindy518c

#duet cùng @cindy518c

About

Robot

Legal

Privacy Policy