Evlilik bir yol arkadaşlığıdır. Bu yolda zaman zaman inişler olur, yorgunluklar olur. Hatta bazen yanlış anlaşılmalar, fikir ayrılıkları, kırgınlıklar da olur. Çünkü iki farklı insanın aynı çatı altında yaşaması kolay değildir.Evlilik, iki tarafın da aynı anda güçlü olması değil… Biri yıkıldığında, diğerinin kaldırmasıdır. Biri öfkelendiğinde, diğerinin sükûnetle yaklaşmasıdır. Denge, böyle korunur. Sevgi, böyle büyür. Rasûlullah’ın evinde de olurdu kırgınlık… Bir gün Hz. Aişe (r.a) öfkeyle bir tepsiyi yere attı. Rasûlullah (s.a.v) kızmadı… Ne "Neden böyle yaptın?" dedi, ne kalbini incitti. Sessizce kırıkları topladı. Çünkü O biliyordu: Her öfke anı, anlayışla geçer. Ve bazen sadece bir dokunuş, bir “haklısın” cümlesi yeter. Kimi zaman susmak, haklı olmaktan daha değerlidir. Çünkü evlilik, savaş değil; birbirini iyileştirme yolculuğudur. --- 💧Dua: “Allah’ım… Bizi öfke anında bile birbirine merhametle yaklaşan eşlerden eyle. Biri kırıldığında, diğeri sarabilsin. Biri unuttuğunda, diğeri hatırlatsın sevgiyi… Âmin.” - @berceste108