@mge_8912:

Müge_363425
Müge_363425
Open In TikTok:
Region: TR
Sunday 27 July 2025 19:58:28 GMT
48118
1179
14
214

Music

Download

Comments

userks0bj4o8hi
userks0bj4o8hi :
offf offf allah kötü insanların belasını versin 😭😭
2025-08-14 18:39:17
1
ervanur2569
ervanur2569 :
gurbetçi olmak çok acı😢😢😢
2025-08-05 11:22:05
2
user0rvp0hddko
Rabia Güneş :
can can 😥😥😥😥
2025-09-11 19:41:32
0
252504berk
Ağaoğlu :
💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯💯❤
2025-07-30 01:32:29
1
novemberchinese
Kasım :
ahh güzel insan kim
2025-09-09 19:41:58
0
miran5532
miran5532 :
😳😳😳😳 He kardaş he her şeyde yenildik
2025-09-05 19:49:30
0
mensurcmert
mensurcmert :
😥😥😥
2025-08-10 16:21:53
1
nurullahhasdemir1
Nurullah :
💯💯💯
2025-07-28 09:28:08
1
gven43160
Güven :
😢😢
2025-07-28 08:21:12
1
mehmet.gunduz820
Mehmet :
👍👍👍
2025-07-28 04:11:27
1
zafermuratbayrak
zafermuratbayrak :
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
2025-09-20 19:28:46
0
sevda.genc3
Sevda Genc :
😳😳😳
2025-09-16 14:32:53
0
a.sener60
🇹🇷 Karadağlı 🇹🇷 :
👏👏👏👏
2025-08-12 17:07:16
0
ervanur2569
ervanur2569 :
😢😢😢😢😢😢😢😢
2025-08-05 11:21:13
0
To see more videos from user @mge_8912, please go to the Tikwm homepage.

Other Videos

#POV: One shot  Y/N's POV Hindi ko rin alam kung bakit pumayag pa akong makipagkita kay Jeo ngayong gabi.  Siguro dahil kahit umamin ako na gusto ko siya—kahit alam kong may iba—hindi pa rin ako handa na tuluyang bitawan yung parte ng buhay ko na siya ang kasama. Nasa paborito namin kaming café, parehong spot sa gilid ng bintana.  Iba na yung pakiramdam hindi na katulad ng dati. “Ayos ka lang?” tanong niya habang pinaglalaruan yung stirrer ng kape niya. Tumango ako, pilit na ngumiti. “Oo naman. Ikaw?” “Medyo” sagot niya. Tahimik kami pareho ito yung klase ng katahimikan na parang may pader sa pagitan namin. “Jeo” basag ko. “Bakit mo ko pinapunta dito?” Huminga siya nang malalim. “Kasi ayokong matapos ‘to nang hindi man lang tayo nag-usap. Ayokong mawala ka na lang bigla.” Napakagat labi ako. “Hindi ko naman ginusto to pero mahirap para sa akin.”
#POV: One shot Y/N's POV Hindi ko rin alam kung bakit pumayag pa akong makipagkita kay Jeo ngayong gabi. Siguro dahil kahit umamin ako na gusto ko siya—kahit alam kong may iba—hindi pa rin ako handa na tuluyang bitawan yung parte ng buhay ko na siya ang kasama. Nasa paborito namin kaming café, parehong spot sa gilid ng bintana. Iba na yung pakiramdam hindi na katulad ng dati. “Ayos ka lang?” tanong niya habang pinaglalaruan yung stirrer ng kape niya. Tumango ako, pilit na ngumiti. “Oo naman. Ikaw?” “Medyo” sagot niya. Tahimik kami pareho ito yung klase ng katahimikan na parang may pader sa pagitan namin. “Jeo” basag ko. “Bakit mo ko pinapunta dito?” Huminga siya nang malalim. “Kasi ayokong matapos ‘to nang hindi man lang tayo nag-usap. Ayokong mawala ka na lang bigla.” Napakagat labi ako. “Hindi ko naman ginusto to pero mahirap para sa akin.” "Y/N” dahan-dahan siyang tumingin sa’kin yung mga mata niya puno ng pag-aalala. "Hindi kita iniiwan pero hindi ko alam paano tayo humantong sa ganito." Parang lahat ng ingay sa café biglang nawala. “Alam ko naman" mahina kong sabi. “Sa tuwing nakikita kitang masaya kasama siya ramdam kong hindi mo kayang suklian ang pagtingin ko sayo. Kaya nga lumayo ako, Jeo." "Sorry hindi ko ginusto na masaktan ka.” Napatawa ako habang di ko namamalayan na umiiyak na ako. “Ang ironic no? Ikaw yung pinaka-paborito kong tao pero ikaw rin yung taong magbibigay ng sakit sakin.” Tahimik lang sya kita ko sa mata niya na gusto niyang magsalita pero wala na rin magawa. Tumayo siya at lumapit sa akin marahang hinaplos yung balikat ko. Tulad pa din ng yakap nya — simpleng haplos na parang sinasabi: andito pa rin ako, pero hindi na gaya ng dati. “Sorry Y/N” mahina niyang sabi. “Sana hindi ka na lang nasaktan dahil sakin.” Tumingala ako pilit na ngumiti kahit ramdam kong nanginginig yung labi ko. At doon alam ko na. Huling beses na ‘to. Year's later..... Hindi ko na siya nakita ulit pagkatapos ng gabing ‘yon. Unti-unti kong tinanggap. Ngayon apat na taon na ang lumipas nasa mall ako kasama ng fiancé ko—si Liam. Mabait siya, patient, at higit sa lahat marunong mag-stay. Hindi ko in-expect na makakahanap ako ng ganun. Hawak ko braso niya habang nakapila kami sa isang café, at doon—parang tumigil ang mundo ko —nakita ko siya. Si Jeo. Nakatayo lang sa gilid hawak ang isang cup ng kape. Napatigil siya nang makita ako parang hindi makapaniwala. “Y/N?” mahina niyang tawag. Napalingon si Liam. “Friend mo?” Bago pa ako makasagot ngumiti si Jeo—pero hindi yung dati niyang ngiti, may lungkot, may panghihinayang. “Hi” sagot ko sa kanya. Naglakad siya palapit. “Ang tagal na kumusta ka?” “Okay naman.” Pilit akong ngumiti sabay lingon kay Liam. “Actually… ikakasal na ako.” Kita ko kung paano nanlumo yung mukha niya. Sandali siyang natahimik bago sumagot. “Congrats y/n.” Pero bago pa ako makaalis may sinabi sya. “Alam mo bang hiwalay na kami ng girlfriend ko.” Napatigil ako. “Ha? Bakit?” Napayuko siya. “Nagkamali ako, matapos ng mawala ka kahit anong gawin ko hindi ko alam kung bakit ikaw ang hinahanap ko.” Parang tumigil yung oras. Narinig ko boses ni Liam tinatawag pangalan ko pero parang nawalan ng tunog ang paligid. “Jeo” hindi ko alam kung bakit sobra akong nasasaktan. “Bakit ngayon lang?” Tumingin siya diretso sa mga mata ko—at doon ko nakita lahat, pagsisisi, lungkot, pagmamahal na hindi niya nasabi noon. “Dahil ang tanga ko” sagot niya. “Pinili ko ang iba kahit ikaw naman yung mahal ko.” Humigpit ang hawak ko sa damit ko, ramdam ko yung kirot sa dibdib. Pero iba na ngayon hindi na ako yung naiwan, hindi na ako yung naghihintay. Ngumiti ako kahit may luha na sa gilid ng mata ko. “Siguro kung noon mo sinabi, baka tayo. Pero ngayon malabo na." At doon ko nakita kung paano tuluyang nabasag yung ngiti niya. Umalis ako kasama si Liam hindi na ako lumingon pa. Pero sa bawat hakbang, ramdam kong may parte ng puso ko na naiwang muli —sa lugar kung saan lahat nagsimula, at kung saan natapos ang "tayo" na hindi kailanman nangyari. #jeoong #jerimiahong #ongfam #fyp

About