@asilbur4k: zamanla kendimi geri çektim. birisi yaklaştığında içimde alarm çalıyordu. bir söz söylendiğinde tartmaya başlıyordum; bu ses ne için çıktı, bu bakış neyi gizliyor, bu tebessüm hangi ihtiyacın kılıfı? herkesi düşündüm. ama kimse beni düşünmediğinde anlamadım değil, anladım ve sustum. çünkü beklenti kırılmanın ilk aşamasıdır, ve ben kırılmamayı öğrenmek zorundaydım. kendi içimde bir kale kurdum, duvarlarını taşla değil geçmişle ördüm. her taşın üstünde bir yüz vardı, bir ses vardı, bir yarım kalmış cümle, bir arkama saplı bıçak. bana paranoyaksın dediler. oysa ben sadece, kendime yapılanı hafife almamayı öğrendim. çünkü affetmek bazen erdem değil, yeniden incinmeye duyulan arzudur. velhasıl yalnızlık baş gösterdi, ben de bu kalabalıkta kendi sesimi duymayı mucize saydım. (yazı ve ses içeriği bana aittir lütfen etiketleyerek kullanınız) #keşfet #fyp #psikoloji #relatable