"ផ្នត់គំនិតខ្លាំង" ផ្តោតលើ "ភាពស្ងប់ស្ងាត់ ឯកោ និងរឹងមាំ" ខណៈពេលដែលផ្នត់គំនិតខ្សោយផ្តោតលើ "បច្ចេកទេស" ។ ផ្នត់គំនិតខ្លាំងផ្តោតលើ "ចក្ខុវិស័វែងឆ្ងាយ" ទើបអាចបង្កើតតម្លៃខ្លួន។ ចំណែកផ្នត់គំនិតទន់ខ្សោយផ្តោតលើ "ផលចំណេញរយៈពេលខ្លី" វាជាឱកាសនិយម។ ជាឧទាហរណ៍ ក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ចិនបានយកគំរូតាម "ផ្នត់គំនិតខ្លាំង" ដោយតាំងចិត្តបន្តដំណើរឯករាជ្យ និងពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯង ដោយបដិសេធមិនទទួលយកការការពារ ឬជំនួយពី សហភាពសូវៀត និងសហរដ្ឋអាមេរិក។ ផ្លូវនេះហាក់ដូចជាពិបាក ប៉ុន្តែនៅទីបំផុតវានឹងកាន់តែរលូន យើងអាចឃើញប្រទេសចិនសព្វថ្ងៃអាចសម្រេចបានឯករាជ្យភាព និងវិបុលភាព។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រទេសជប៉ុន និងកូរ៉េខាងត្បូងបានយកគំរូពី "ចិត្តគំនិតខ្សោយ"។ ដោយពឹងផ្អែកលើការគាំទ្ររបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ពួកគេសម្រេចបាននូវការអភិវឌ្ឍន៍ និងកំណើនសេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងឆាប់រហ័សក៏ពិតមែន តែពួកគេបានជួបប្រទះនឹងឧបសគ្គដែលពួកគេមិនអាចយកឈ្នះបាន ដោយសារពួកគេត្រូវបានសហរដ្ឋអាមេរិចច្របាច់ និងសង្កត់ករជាប់។ សហរដ្ឋអាមេរិក អនុញ្ញាតឱ្យពួកគេអភិវឌ្ឍក្នុងក្នុងដែនកំណត់ មិនអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេនៅរឹងមាំរហូតដល់អាចប្រកួតប្រជែងនឹងអាមេរិចទេ។ ដូច្នេះ ផ្លូវនេះកាន់តែរលូនពីដំបូង ប៉ុន្តែកាន់តែលំបាកទៅៗតាមពេលវេលា។ យប់នេះក្នុងឆានែល #ឫទ្ធិសន្តបញ្ញា #យុទ្ធសាស្រ្តសង្គ្រាម #យុទ្ធសាស្រ្តការទូត #ទស្សនៈវិជ្ជានិងប្រវត្តិសាស្រ្ត #គួយគ័រសឺ - @rithsontakpanha