#pov : crush mo si jeo, and hindi ka pinapansin… until may pumorma sayo... (part 19) (y/n’s pov) after nung practice na ‘yon, hindi na ako mapakali buong gabi. like legit, habang nakahiga ako, hawak ko pa rin yung lyrics sheet pero wala na akong naiintindihan. ang nasa utak ko lang? yung sinabi niya: “hawakan mo lang ako. promise, kakalma ka.” sino ba namang makakatulog ng maayos kapag may ganun ka sa utak? kinabukasan, nagising akong parang hindi natulog. pero hindi pa rin ako makatanggi sa sarili ko—excited ako makita siya. tapos ayun nga, bago pa man ako makapasok sa school, may nag-chat na. jeo: labas ka na, hintayin kita sa tapat hala. sundo? as in sundo? parang normal na lang sa kanya, pero sa akin parang world war 3 na ang nararamdaman ko. lumabas ako, tapos ayun nga—nandoon siya, nakasandal sa poste, may hawak na bottled water. chill na chill, parang hindi siya tao, parang scene sa kdrama. nung nakita niya ako, ngumiti lang siya ng konti. “tara.” all day sa school, hindi ko alam kung anong nangyayari. lahat ng tao napapansin na na lagi kaming magkasama. si evangeline halos mabaliw na sa kakabulong ng “sana all.” si grey naman, parang proud na proud na para bang siya yung love team manager namin. recess ulit, at syempre, doon na naman siya sa tabi ko umupo. this time, nagdala siya ng dalawang bottled iced coffee. inabot niya yung isa sakin. “uy, para sayo.” “ha? bakit?” “practice tayo mamaya ulit, diba? baka antukin ka.” hala. thoughtful siya??? ano ‘to. kumagat ako sa straw, trying so hard na hindi ngumiti ng sobra. pero naramdaman ko yung tuhod niya na dumikit na naman sa akin. hindi ko alam kung aksidente o sadya, pero hindi niya inalis. tapos habang busy sina evangeline at grey mag-usap, bigla niyang bumulong, “mas masarap kapag share tayo sa isang straw, gusto mo?” ???!!!!! “j-jeo!!!” halos mabitawan ko yung iced coffee. natawa lang siya ng malakas, sabay bulong ulit, “joke lang. pero pwede kung gusto mo.” sobrang init ng tenga ko, swear. --- after class, practice na ulit. this time, sa bahay nila. nung dumating ako, sinalubong ulit ako ni dongdong at meimei. sobrang sweet nila, parang sanay na ako na kasama ako sa pamilya nila. si tita janice naman, naglagay pa ng snacks sa mesa. ang bait nila sobra, parang hindi ako nahihiya kahit dapat talaga, hiya na hiya ako. nag-start kami magpractice sa sala. he played the guitar, ako naman kumakanta. pero as usual, kinakabahan ako kaya paulit-ulit akong pumipiyok. “ano ba yan!” sabi ko, hawak yung mukha ko. pero siya? nilagay yung gitara sa tabi, tapos umupo malapit. sobrang lapit. “tumingin ka sakin.” “ha?” “tumingin ka lang. wag ka mag-alala sa kanta.” so ginawa ko. and guess what—ang steady bigla ng boses ko. parang may magic. tapos napangiti siya. “sabi ko sayo, kakalma ka pag hawak mo ako.” sabay hinawakan yung kamay ko, interlocked pa. ohmygod. natigil kami sandali kasi pumasok si domemg, sabay tanong, “kuya jeo, ate y/n, kayo na ba?” NAGFREEZE AKO. as in literal na parang na-stop ang mundo. si jeo? natawa lang. sabay sabi, “hindi pa.” tapos tumingin sakin saglit, parang may hidden meaning. hindi pa. ano raw??? later that night, hinatid niya ulit ako. hanggang sa labas ng gate namin, nagtagal siya ng konti bago umalis. parang may gusto siyang sabihin pero nagdadalawang-isip. “y/n.” seryoso yung boses niya. “hmm?” “salamat kasi… you make everything lighter.” nawala ako saglit. hindi ko alam anong isasagot. “ah… ikaw din.” tumango lang siya. pero bago siya lumayo, bigla siyang yumuko ng konti—at halos akala ko hahalikan niya ako sa noo. pero hindi. binulungan niya lang ako: “see you tomorrow, partner.” [ #jeremiahemmanuelong #jeremiahong #jeoong #fyp ] - @files4jeo