@statud_: สไบเขมร vs สไบไทย #ชุดไทย#วัฒนธรรมไทย #สไบ #unesco #ประเทศไทย

horl kimhorn :

ការពិតថៃនិងកម្ពុជាពុំគួរឈ្លោះគ្នារឿងវប្បធម៌ទេ ព្រោះជាប្រទេសជាប់គ្នា ជារឿងធម្មតាដែលស្រដៀងគ្នា

Chan Mesa🏳️‍🌈 :

ชุดสไบส์ของกัมพูชา สวยกว่าชุดไทย งดงามกว่า รายละเอียดดีกว่าชุดไทยมาก สวยมาก🇰🇭❤

lin lin :

ឆុតខ្មែរស្អាតជាងថៃឆ្ងាយណាស់

SSD :

ของไทยนี้ครับ

សុខភាក់ សាឡន :

Maysa Fantasy :

มันเจ็บมากนะ ที่ได้ยินคำว่า “เป็นได้แค่เงา” คลิปนี้ทรงคุณค่าอีกแล้ว ❤

YING ♥️PAUL🇹🇭🇬🇧 :

😁😁

មង្គលសៀមរាបអង្គរធំ :

เหรอ😂😂

ปลาวัน Farm to Table :

คลิปนี้อธิบายได้เคลียมากๆเลย ขอบคุณมากๆค่ะ เข้าใจหลายหลายอย่างเลยค่ะ 😍

Onn Sokeang :

Janrasmey :

Chinese Mural Painting about Khmer tradition in 15th CE.

ฅนใต้. :

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นครับ เมื่อพูดถึงความหมายของ “สไบ” เพิ่มเติมแล้ว หากเราไปดูรากศัพท์ของคำ ๆ นี้จริง ๆ มันมาจากคำในภาษาตระกูลโปรโต - ออสโตรนีเซียน (กลุ่มภาษาที่พัฒนามาเป็นกลุ่มภาษาชวา - มลายู) รากของคำนี้มาจากคำว่า *cahebay แปลว่า พาด , แขวน ซึ่งในปัจจุบันภาษาชวาและมลายูยังคงเรียกผ้าชนิดนี้ว่า “sĕbai” ซึ่งมีความหมายว่า ผ้าคลุมไหล่ (แบบในภาพที่ผมลง) ต่อมาในภาษาเขมร เราพบหลักฐานที่น่าจะเก่าสุดอยู่ในจารึกระเบียงนครวัด หลักที่ IMA 39 อายุคริสตศตวรรษที่ 18 (ค.ศ. 1747) ด้วยคำที่สามารถถอดเสียงได้ว่า “spāi“ มีความหมายแบบเดียวกับภาษามลายู คือเป็นผ้าคลุมไหล่ หรือผ้าพันคอ (ไม่ใช่สไบแบบห่มคาดอกและพาดเฉียงชายผ้าเหมือนอย่างไทยและลาว) ต่อมามาถึงในภาษาไทย เราคาดว่าการห่มแบบพาดเฉียงไหล่โดยปล่อยชายผ้าทั้งข้างหน้าและข้างหลังนั้นคงเป็นรูปแบบการแต่งกายแบบดั้งเดิมอยู่แล้ว เพราะนอกจากในกลุ่มคนไทย ในกลุ่มคนซึ่งใช้ภาษาตระกูลไท-ไต อื่น ๆ อีกหลายกลุ่มก็มีการห่มผ้าแบบเฉียง ซึ่งในกลุ่มผู้ใช้ภาษาตระกูลอื่น ๆ ไม่ปรากฏว่านิยมนุ่งห่มผ้าในลักษณะนี้ ส่วนเหตุที่ได้ใช้คำว่า ”สไบ“ เราอาจจะได้รับอิทธิพลทางภาษาไม่จากภาษามลายูก็เขมร (ส่วนตัวเชื่อว่าคำนี้มาจากภาษามลายู) และถ้าจะพูดกันจริง ๆ เขมรก็ยืมคำนี้มาจากพวกอื่นเหมือนกัน (ไม่ได้คิดเอง แต่ เค-ลม ว่ามาจากภาษาของตัวเอง) แต่ในรูปแบบของเรา เราไม่ได้หมายถึงผ้าคลุมไหล่หรือผ้าพันคอ แต่หมายถึงการคลุมผ้าในลักษณะพาดเฉียงทิ้งชายและเปิดไหล่ 1 ข้าง เสมอ กลับมาในภาษาเขมร อย่างที่ผมบอกว่าในความหมายเดิมของภาษาเขมรมันไม่ได้เป็น “สไบ” ที่เขมรเข้าใจว่าเป็นแบบรูปแบบที่ เค-ลม ในปัจจุบัน คำมีรากเดียวกันจริง แต่มันคนละแบบคนละลักษณะกันเลย อันนี้เค้าควรต้องยอมรับว่าในแบบที่เค้าใช้ในปัจจุบันนี่คือรับอิทธิพลไปจากเราเต็ม ๆ และถ้าจะให้ชัดเจนกว่านั้น ระยะที่ตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส ก็เริ่มพัฒนารูปแบบของสไบแบบสยาม (แบบเปิดไหล่ 1 ข้างและมีชายผ้าด้านหน้า) ให้เย็บเข้าเป็นผ้าแบบมีช่องตรงกลาง (ไม่มีชายผ้าด้านหน้า มีแต่ชายผ้าด้านหลัง เหมือนห่มสไบคาดอก) ทั้งนี้ก็เพื่อพัฒนารูปแบบสไบจากแบบสยามให้เป็นแบบเขมร แต่มาในปัจจุบัน ก็มานิยมสไบแบบมีชายผ้าด้านหน้าเหมือนของไทย แล้วก็ เค-ลม ว่าเป็นของตัวเอง… (ในภาพนี้ คือ “สไบ” ในความหมายของภาษามลายู , ชวา และเขมรโบราณ)

Machi Mashow :

ขอมพระนครคืออะไรคะ

Soheng Can :

🥰

Kma Keemaiaey :

กัมพูชาเป็นอาณานิคมของสยามหรือไทยเป็นเวลา 400 ปี และฝรั่งเศสตั้งแต่ปี พ.ศ. 2406 ถึง พ.ศ. 2497 เวียดนามอีก 10 ปี และญี่ปุ่นอีก 4 ปีระหว่าง พ.ศ. 2484 ถึง พ.ศ. 2488 หรือประมาณ 4 ปี แล้วกัมพูชาจะมีอะไรเป็นของตนเอง แม้แต่เอกราชก็ไม่สามารถรักษาไว้ได้😏

Nukarn :

มีข้อสงสัย และขอความรู้ค่ะ ชุดสตรีในช่วง ร.5-ร.7 ไม่ว่าจะเป็นการใส่เสื้อแขนหมูแฮมกับโจงกระเบน เสื้อแบบตะวันตกกับผ้านุ่งครึ่งแข้ง/ยาว ถึงไม่นิยมเท่าชุดไทยพระราชนิยม 8 แบบ ทั้งที่ชุดเหล่านั้นก็เป็นที่นิยมของสตรีชั้นสูงในช่วงเวลานั้น

rawee herb :

การให้ความรู้ของประเทศเค้าคนละเรื่องกับประเทศเราเลยค่ะ

ເຟສ = ອາຈານ ຂຸນກະທິງ :

😂

ปัง'ติว กุ๊ก'กุ๊กกกก :

top_thichakorn :

คุยเรื่องท่ารำนางอัปสรา ของเขมรหน่อยครับ ดูๆแล้วคล้ายรำไทยมาก(ซึ่งไม่เหมือนที่สลักบนกำแพงเลย) แต่ท่ารำนางอัปสรา ของไทยไปทางอีสานใต้แล้ว

anu59anu :