@taladnutkonmeangnan: Cocktail in nan 🥹 #ตลาดนัดฅนเมียงน่าน #น่านหน้าฝน #nanthailand #น่าน #cocktail

ตลาดนัดฅนเมียงน่าน
ตลาดนัดฅนเมียงน่าน
Open In TikTok:
Region: TH
Friday 26 September 2025 17:20:21 GMT
9763
1161
7
19

Music

Download

Comments

minne448650
🎞️ :
จัดที่ไหนครับ
2025-09-27 01:17:41
0
user3274930671499
ตุ้ยชิน :
❤❤❤
2025-09-26 21:18:56
0
taw94
taw94... :
👍👍👍
2025-09-27 02:18:18
0
To see more videos from user @taladnutkonmeangnan, please go to the Tikwm homepage.

Other Videos

چیزی از هیچ!؟ فیزیکدانان در کانادا به تازگی غیرممکن را شبیه‌سازی کردند. در سال ۱۹۵۱، جولین شوینگر، فیزیکدان برنده جایزه نوبل، نظریه‌پردازی کرد که یک میدان الکتریکی به اندازه کافی قوی می‌تواند جفت‌های ماده و پادماده را از خود خلاء بیرون بکشد؛ فرآیندی که اکنون به اثر شوینگر معروف است. اما میدان‌های مورد نیاز آنقدر نجومی و بزرگ هستند که مدت‌ها آزمایش‌های مستقیم غیرممکن تلقی می‌شد. اکنون، محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) یک راه‌حل جایگزین چشمگیر پیشنهاد کرده‌اند: استفاده از لایه‌های هلیوم-۴ ابرسیال برای شبیه‌سازی این اثر. در این سیستم، حرکت بدون اصطکاک لایه هلیوم نقش میدان الکتریکی شدید را ایفا می‌کند، و به جای جفت‌های الکترون-پوزیترون، فیزیکدانان انتظار دارند ظاهر شدن خودبه‌خودی جفت‌های گردابه/ضد-گردابه را مشاهده کنند. این کار که در نشریه PNAS منتشر شده است، نه تنها یک راه عملی برای مطالعه تونل‌زنی کوانتومی در آزمایشگاه ارائه می‌دهد، بلکه بینش‌هایی را در مورد اسرار کیهانی مانند خلاء فضای عمیق، سیاه‌چاله‌ها و حتی منشاء جهان فراهم می‌کند. نظریه‌پرداز اصلی، دکتر فیلیپ استمپ، و همکارش مایکل دسروشرز، دریافتند که جرم گردابه‌ها در لایه هلیوم در حین حرکت به طور چشمگیری تغییر می‌کند، که فرضیات دیرینه را زیر سوال می‌برد و نشان می‌دهد که ممکن است خود نظریه اصلی شوینگر نیز نیاز به بازبینی داشته باشد. فراتر از یک نمونه مشابه هوشمندانه از آنچه آزمایشش غیرممکن است، این تحقیق می‌تواند درک ما از ابرسیالات، گذار فازهای کوانتومی، و فرآیندهای تونل‌زنی که زیربنای فیزیک، شیمی و زیست‌شناسی هستند را متحول کند.
چیزی از هیچ!؟ فیزیکدانان در کانادا به تازگی غیرممکن را شبیه‌سازی کردند. در سال ۱۹۵۱، جولین شوینگر، فیزیکدان برنده جایزه نوبل، نظریه‌پردازی کرد که یک میدان الکتریکی به اندازه کافی قوی می‌تواند جفت‌های ماده و پادماده را از خود خلاء بیرون بکشد؛ فرآیندی که اکنون به اثر شوینگر معروف است. اما میدان‌های مورد نیاز آنقدر نجومی و بزرگ هستند که مدت‌ها آزمایش‌های مستقیم غیرممکن تلقی می‌شد. اکنون، محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) یک راه‌حل جایگزین چشمگیر پیشنهاد کرده‌اند: استفاده از لایه‌های هلیوم-۴ ابرسیال برای شبیه‌سازی این اثر. در این سیستم، حرکت بدون اصطکاک لایه هلیوم نقش میدان الکتریکی شدید را ایفا می‌کند، و به جای جفت‌های الکترون-پوزیترون، فیزیکدانان انتظار دارند ظاهر شدن خودبه‌خودی جفت‌های گردابه/ضد-گردابه را مشاهده کنند. این کار که در نشریه PNAS منتشر شده است، نه تنها یک راه عملی برای مطالعه تونل‌زنی کوانتومی در آزمایشگاه ارائه می‌دهد، بلکه بینش‌هایی را در مورد اسرار کیهانی مانند خلاء فضای عمیق، سیاه‌چاله‌ها و حتی منشاء جهان فراهم می‌کند. نظریه‌پرداز اصلی، دکتر فیلیپ استمپ، و همکارش مایکل دسروشرز، دریافتند که جرم گردابه‌ها در لایه هلیوم در حین حرکت به طور چشمگیری تغییر می‌کند، که فرضیات دیرینه را زیر سوال می‌برد و نشان می‌دهد که ممکن است خود نظریه اصلی شوینگر نیز نیاز به بازبینی داشته باشد. فراتر از یک نمونه مشابه هوشمندانه از آنچه آزمایشش غیرممکن است، این تحقیق می‌تواند درک ما از ابرسیالات، گذار فازهای کوانتومی، و فرآیندهای تونل‌زنی که زیربنای فیزیک، شیمی و زیست‌شناسی هستند را متحول کند.

About