گناهکار یم گناهکار یم هم د خدای هم د دلداد یم بی وفا په محبت کی نفس پرست او بی اختیار یم مینه مینه په خوله وایم مینه نه لرم حیوان یم نه می لوظ نه می قسم شته نه میین یه یو جانان یم چی کوم ځای خوائی او رنګ وی چی کوم ځای کونټرو شرنګ وی چی د چا د تمایل تنگ وی نو زما ورته غورځنګ وی یو مکه د مسلمان وی د کافر یو پتخانه هره ورځ زه بدلومه نوی میخانه هم مینه ده بی پتې هم ګناه می یوفا ده چی می کومه مخامخ وی زه وایم دا زما لیلا ده کله لا شمه جماعت ته په سجده به زاری پړویخم شل سجدي می کړی نه وی بیا د چا په یادی پړویخم یو سور اور می دی کوکل کی ما سوزوني دنه به نه یخ شونه نه کم شو چی دا اوری که سپر که ساقی که قاف وی که شراب وی شیراز بس پیکه مې تری زرګی شی چی معلوم شی کرمه راز که میناب وی که سبویمی وی که راز که نیاز روح می تنګ کله لحظه د وصال وی سوځی دا کوی ساز زه د خه پسی حیرانه سرګردانه پریشان یم د کوی می زه چی راته د یار د باغچی پایابان یم زه گناهکار یم گناهکار یم ادم خور یمه خیال خـان خورم خیال نیابست خـاوری کـومه اثـرها یم خیال جانان خورم دی په زره دنه اور می ورو ورو تن لوکو لوکو که دی ابری کـړه سره گلـونه شین لوکی لوکی چه دی دا اور هسی خوراک کا نوی نوی امبار غواړ یم نوی رنګ نوی محل کی نوی نوی خمار غواړ یم خدای هم د دلداد دروغجن یم دروغجن یم دا د قصه فریاد --- زه به ده له خاشاک کوم که باغچه، که بیابان وی که خوائی وی، که جانان وی دا د ده یو شنو لوکو کی زه سپور یم او گلزار وینم دی زما په وینه پایی چی دی نه بی د خاورو توپ وی نه یه مینه مستی پـوه شوم نه یه سود او نه یه زبان عجیبه بیروړه لا، دهعجـیبه پری چی کاروان که قدم اخلم غورځیږم که و دریږمه تاوان عجیبه غوندی شراب دی چی بی څښنم لا تری کریم عجیبه من او سلواده چی بی خورم لا وی کریم دا بی زره دنه او هر هغه چی بی وتنه ورک کریم که بی نه وتنه سوزیږم لوکو کریم ابری کریم لکه شمعه بند نیمه لا به سوزم لا به مرمه لا به خان تالا لا به تور درباب لا به غمـه بس شـه کـریه لوینـه دا دل د زړه باب جام ده یک سترگ اوښکو سره شوه چی دیار شووندی شکری ورو په مینه مینه وکری، دوه خویری خویری خبری توری سترگی پی بلیدی لکه شمعی د معراج --- دغه سرو شووندی کی اور دی او دیـاور دی هم د اور علاج په سرو ګوتو کی جنت دی که دوزخ دی که بقا ده سوځـه سوځـه خانده خانده ژاړه دا دنیا ده - @honeyktk6