Rashmi Katwal Poudel :
रवि लामिछाने — नेपालको आजको आवश्यक नेता
रवि लामिछाने अहिले नेपालको सबैभन्दा सक्षम, साहसी र जनमुखी नेताको रूपमा उभिएका छन्। उनी केवल एक राजनीतिज्ञ होइनन् — उनी एक सुधारक हुन्, जसले दशकौँदेखि देशलाई गाँजेको भ्रष्टाचार, लोभ र अन्यायपूर्ण प्रणालीलाई चुनौती दिए। सुरु देखिनै उनले राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टी (RSP) शून्यबाट सुरु गरेर निर्माण गरे, र लाखौँ नेपालीलाई फेरि विश्वास दिलाए कि सफा राजनीति र इमानदार नेतृत्व सम्भव छ। केवल छ महिनाभित्र, उनको नेतृत्वमा पार्टीले इतिहास रच्यो — संसदमा २० सिट जित्दै परिवर्तनको आवाजलाई चुप पार्न नसकिने प्रमाण दियो।
गृहमन्त्री हुँदा रविले देखाए — भयरहित शासन कस्तो हुन्छ। उनले वर्षौँदेखि थुनिएका फाइलहरू खोले, ठूला ठूला घोटाला उजागर गरे र ती मानिसहरूलाई छोए, जसले दशकौँदेखि प्रणालीलाई आफ्नो स्वार्थका लागि प्रयोग गरेका थिए। यही कारण थियो कि त्यही भ्रष्ट तन्त्रले उनलाई राजनीतिक रूपमा होइन, झूटो आरोप र सत्ता दुरुपयोगमार्फत तोड्ने प्रयास गर्यो।
अक्टोबर ९ को नक्खु जेल घटनाले देखायो, भ्रष्ट शक्तिहरू उनीविरुद्ध कति टाढा जान तयार छन्। जेलभित्र भीड तात्यो, आगो लगाउने प्रयास भयो — धेरैको विश्वास छ, यो योजनाबद्ध रूपमा रवि लामिछानेको हत्या गर्ने षड्यन्त्र थियो। त्यतिबेला पुराना दलका नेताहरू र मन्त्रीहरू डरले भागे, तर बाहिर हजारौँ जनता उभिए — रोए, चिच्याए, र प्रार्थना गरे कि रवि सुरक्षित रहून्। उनीहरू केवल एक व्यक्ति होइन, आशाको रक्षा गर्दै थिए। भगवानको कृपा, रवि सुरक्षित बाहिर आए — र उनका लागि आएको जनसमुदायले प्रमाणित गर्यो, यो केवल एक मुद्दा होइन, यो एक क्रान्ति हो।
त्यो दिनदेखि स्पष्ट भयो — रविको गिरफ्तारी न्यायको विषय होइन, प्रतिशोधको परिणाम हो। देशले देख्यो, र त्यसपछि उठेको Gen Z आन्दोलनले एउटा स्पष्ट सन्देश दियो — “अब हामी झुक्दैनौं।”
तर यति पीडा र अन्यायपछि पनि रवि लामिछाने शान्त रहे। उनले कहिल्यै द्वेष बोकेनन्, बरु फेरि एकताको, धैर्यको र सुधारको कुरा गरे। उनले फेरि प्रमाणित गरे — उनी अहंकारका होइन, जनताको चाहनाका लागि लड्ने नेता हुन्। अरूले देशप्रेमको कुरा गर्छन्, रविले त्यो बाँचेर देखाएका छन् — आफ्नो सम्मान र स्वतन्त्रता भन्दा पनि देश र जनताको चाहना माथि राखेर।
उता, धेरै नयाँ अनुहारहरू — चाहे लोकप्रिय हुन् वा सक्षम — त्यति नै हिम्मत र इमान देखाउन सकेनन्। रविले जब उनीहरूलाई चुनावमा साथ दिए, तब उनीहरूको आवाज बने; तर जब उनी अन्यायमा परे, ती सबै मौन रहे। यही हो साँचो नेतृत्व र दिखावटी नेतृत्वबीचको फरक।
2025-10-12 09:20:52