STORY 3 [Part 36] Lalagnatin yata ako sa tingin ko, pero pilit parin akong bumangon sa pagkakahiga para lang maligo at pumasok sa restau. Alam kong galit si Jeo, balak ko na sanang magpaliwanag sa kanya kagabi pero tinalikuran nya na ako. Sa ibang kwarto sya natulog kaya nagtaka sina Siko kong anong nangyari pero wala akong na isagot sa tanong nila. Ano ba kaseng nangyayari sakin at parang wala ako sa sarili palagi— nakakainis. Ready na kaming umalis ni Reese, si Meng ang maghahatid samin dahil maagang umalis ang Kuya nya para mamana. Mamayang gabi ko nalang siguro kakausapin si Jeo, kasalanan ko naman e kaya magpapaliwanag na talaga ako. Reese: Ano bang nangyayari sayo? Kanina ko pa talaga napapansin na parang di ka mapakali. Y/n: Ewan ko ba, pagkagising ko palang kanina kinakabahan na ako. Reese: Focus Y/n, di pwede yang pa ganyan-ganyan mo. Baka naman may di kayo pagkakaunawaan ni Jeo? Hindi ko na nagawang sagutin pa si Reese, dahil tama sya. Isa rin yun sa iniisip ko kanina pa. Gaya ng mga nakaraang araw ay dagsaan parin ang mga tao, kaya nakakapagod. Nang tumungtong ang alas tres ng hapon ay wala na masyadong tao kaya nakapagpahinga na kami, nakaramdam ako bigla ng pagkahilo kaya napakapit ako sa counter. Reese: Ayos ka lang? Y/n: Nahihilo ako. Reese: Umupo ka muna, (hinawakan nya ako sa braso at pinaupo) Jusko ka Y/n ang init mo. Nilalagnat ka, wait! Ipapasundo kita kay Jeo. Y/n: Wag na, galit sakin yun, hayaan mo lang akong magpahinga mawawala rin tong pagkahilo ko. Reese: Sabi ko na e, may something sa inyo. Agad akong iginiya ni Reese papasok sa isang maliit na kwarto kong saan dito din ako madalas magpahinga noon kasama ang Mommy ko, buti nalang at may mahihigaan dito sa restau. Napangiti ako ng maalala kong paano ako pinapatulog ng mga magulang ko dito noon. Humiga ako sa kama at pumikit. Kailangan kong ipahinga tong nararamdaman ko. Nagising akong masama parin yung pakiramdam ko. Tiningnan ko ang oras at pasado alas syete na ng gabi. Ang haba naman ng naging tulog ko, masyado yata akong napagod kaya bumawi ng pahinga ang katawan ko. Naalala kong baka andyan na yung sundo namin, bakit di man lang ako ginising ni Reese? Nanlalambot ako pero kaya ko naman, ramdam ko pa din kase yung init sa katawan ko. Pagkabukas ko ng pinto ay kadiliman agad ang bumungad sakin, nag uwian na ba sila? Di naman siguro nila ako kinalimutan diba? Gamit yung flashlight ng cellphone ko ay nagawa kong ilawan ang paligid kaya dahan-dahan akong naglakad. Kumabog ng sobrang bilis ang puso ko ng tumambad sakin ang mga naka kalat at nakatumbang mga upuan—magulo ang buong restau. Nanginig ang mga tuhod ko sa takot, kaya agad akong nagpasyang bumalik sa kwartong pinanggalingan ko para sana magtago. Pero huli na dahil may humawak na sa braso ko at agad na tinakpan ang ilong ko ng panyo. Bago ako nawalan ng malay ay narinig ko pa si Reese na sumigaw. ——— JEO‘s POV Nakaalis na si Meng na syang magsusundo kina Y/n, agad naman akong nilapitan ni Siko. Alam ko ang pakay nito magkukulit to panigurado. Siko: Ano na J, hanggang saan aabot yang pagtatampo mo? Kapag talaga si Y/n nagtampo din sayo. Tapos ka talaga. Jeo: Wag ka ngang ganyan Siko, kanina pa ako nakakaramdam ng kaba na di ko ma explain kong saan nagmula. Siko: Hala ka! Sinibatan ka na ni Y/n, masyado ka daw matampuhin. Tsk! Mag-iisang oras na kaming nagku-kwentuhan ni Siko pero di parin nakakarating sina Meng. Tumunog naman bigla ang cellphone ni Siko kaya agad nya itong tiningnan at may pagkunot pa ng noo. Siko: Meng? Asan kayo? Ba‘t ang tagal nyo? Di na sumagot pa si Siko, kita ko sa mukha nya ang biglaang pagseseryoso. Dahan-dahan syang lumingon sakin kaya dumoble yung kaba ko. Siko: J! Nagkagulo sa restau, nasa panganib si Y/n! Para akong nabingi sa sinabi ni Siko. Isang beses ko lang syang pinabayaan, pero ang isang beses na yun ang maglalagay pa talaga sa kanya sa kapahamakan. Hayop ka talaga Ric kahit kailan! #fyp #austoriesby_ligaya - @_leg4iah