@andrushagswagga: отмечай своего бро и подписывайся #вреки #мем #друзья #andrushagswagga

тгк: andrushagswagga
тгк: andrushagswagga
Open In TikTok:
Region: NL
Thursday 02 October 2025 14:19:18 GMT
44630
6146
70
2214

Music

Download

Comments

daavydvdv
daavyd :
2025-10-02 15:06:25
33
ebaklack
Драчомен :
Одну порцию перевода пожалуйста 🙏
2025-10-02 14:27:06
71
dima_volkov9
dima_volkov9 :
репост.
2025-10-02 14:29:12
2
heavve3n
Heaven :
Жиза
2025-10-02 15:57:53
1
wqs1xer
yrkovnnnnn? :
в долг попросит
2025-10-26 03:58:57
1
king.ig5
king ig :
Он начинает с бро всегда 🗿
2025-10-02 15:16:23
3
dreame842
dreame🔒🧸 :
Дададад
2025-10-02 14:20:40
2
doveroff
. :
бро займи денег
2025-10-02 18:21:53
0
saskelge5ya
saskelge5ya :
и ты такой сидишь и ждешь что же он выкинет
2025-11-14 20:31:29
0
yarche999
999 :
либо начнет просить о чем-то (не всегда)
2025-10-02 15:23:03
1
foundmyserenity
serenity :
люди реально называют друг друга бро?
2025-10-02 15:16:11
35
dima_volkov9
dima_volkov9 :
АХАХАХАХАХАХ
2025-10-02 14:29:04
2
heavve3n
Heaven :
Андрей мастер перевода🌹
2025-10-02 15:57:51
3
dima_volkov9
dima_volkov9 :
какая жиза..
2025-10-02 14:29:09
2
dima_volkov9
dima_volkov9 :
лучший💘💘🏆
2025-10-02 14:29:24
2
dima_volkov9
dima_volkov9 :
легенда🙏🫂🫂
2025-10-02 14:29:19
3
dima_volkov9
dima_volkov9 :
щас отмечу своего тигра
2025-10-02 14:28:44
4
andrushagswagga
тгк: andrushagswagga :
тгк: andrushagswagga
2025-10-02 14:20:19
2
fasrest4
goonmonster :
Судьба в моих руках
2025-10-02 16:42:31
1
heavve3n
Heaven :
Андрей, растим огонек
2025-10-02 15:57:57
1
vovchick1672
вовчик :
2025-10-02 14:47:59
0
user_safi_sleep
сафи :
@dashkaaeey
2025-10-02 18:25:23
1
b.mansur11
Try_me :
@DikiDaniarParavoz @мамаша Стэна✅ 💜💙 ❤️💚☮️@
2025-10-02 14:45:04
1
nasyallsw
maybe :
@slink
2025-10-02 18:02:47
0
ewlkid132
15П158 :
@фотсини #normis🩸
2025-11-09 16:55:47
1
To see more videos from user @andrushagswagga, please go to the Tikwm homepage.

Other Videos

part 2| #pov — nag-apply ka bilang editor at photographer ng ong fam, hindi mo inaasahang mapapalapit ka sa panganay nila. ‎basang-basa sina jeo, joshua, at domeng nang bumalik sila mula sa tubig, tumatawa pa habang umaakyat sa buhanginan. ako naman ay abala pa rin sa pag-check ng mga kuha ko nang bigla kong makita si jeo na tumigil sa harap ko. ‎ ‎wala siyang pasabi—kinuha niya ang camera bag ko at isinukbit sa balikat niya. ‎ ‎“uy! huwag mo ngang—basa ka pa!” mabilis kong sabi, napataas ang boses ko dahil nakita kong tumutulo pa ang tubig mula sa buhok niya pababa sa shirt. ‎ ‎tumingin siya sa akin, hindi pa rin binibitiwan ang camera. “ako na magdadala. baka madulas ka pa ‘pag ikaw ang may hawak.” ‎ ‎“basa ngani ang kamay mo?” iritadong sagot ko, inaabot ko sana pero hindi niya ibinalik. ‎ ‎imbes, mas lalo niyang iniangat ang camera palayo. “don’t worry. hindi ako kuryente,” biro niya, pero may seryoso ang mukha. ‎ ‎“hindi nga! mababasâ ‘yan—” reklamo ko ulit, pero tumalikod na siya para maglakad paakyat. ‎ ‎nilingon niya ako saglit, ‎“trust me, y/n. mahal to kapag nalaglag mo.” ‎ ‎at dahil naiwan akong nakatunganga na parang ako pa ang mali, wala akong nagawa kundi sundan siya paakyat habang abot-abot pa rin ang reklamo ko sa loob ng utak ko. ‎ ‎pagkaakyat namin, dire-diretso ako sa kwarto. hindi ko na nilingon si jeo at halos maramdaman ko pa ang tingin niya sa likod ko. ‎ ‎pagkapasok ko, agad kong binuksan ang laptop at sinimulang ayusin ang mga na-transfer na shots. kahit pagod, gusto ko nang matapos para hindi ko na siya kailangan pang kausapin—lalo na’t medyo triggered pa rin ako sa “not bad” niyang comment kanina. ‎ ‎hindi pa ako nakaka-two minutes nang kumatok si Joshua. “y/nnn? kakabihis ko lang. may papatulong sana ako—yung bagong vlog namin. pwede ba saglit?” ‎ ‎napabuntong-hinga ako, pero bumangon din. “ano po yun?” tanong ko habang ini-adjust ang laptop para makita niya. ‎ ‎pagbukas ko ng pinto, nandoon si joshua. ‎ ‎”ito camera mo, pinabigay ni jeremiah.”  ‎ ‎tumango at umupo na rin para makapagsimula na. ‎ ‎ilang sandali lang pumasok si tito geo, ngiting-ngiti at pumapalakpak. ‎ ‎pag-angat ng tingin ko, nakita ko si jeo sa likod nila—buhok tuyong-tuyo na, bagong shirt, peri gusot. na para bang… nagmadali siyang umakyat. ‎ ‎tumigil sila sa pintuan. si tito geo, agad nagsalita. ‎“ang sipag naman dito!” sabi niya, proud na proud pa. ‎ ‎kasunod naman pumasok si ma’am janice, lumagpas kay jeo habang ngumingiti. ‎ ‎“o, nagtatrabaho pa rin yung bata,” sabi niya habang nakatitig sa screen ko.  ‎ ‎“ganyan ang masarap kasama—madiskarte.” ‎ ‎napatingin ako kay jeo. ‎siya naman, nakaayos ang kamay sa bulsa, nakasandal sa pinto, at hindi na naman ako tinatantanan ng tingin, tahimik siya. ‎ ‎parang siya pa ang pinagpapawisan sa loob ng malamig na kuwarto. ‎ ‎“masipag nga, ‘no?” singit ni tito, tapos tinapik si jeo sa balikat. ‎“magaling pumili ng editor yung daddy mo, jay.” ‎ ‎nag-angat ako ng kilay. ‎ ‎pag-alis nina tito at tita, nagsimula na kaming mag-edit ni joshua. inexplain niya yung sequence para sa bagong vlog habang ina-adjust ko naman yung timeline. tahimik pero productive, hanggang sa napansin namin na medyo lumalalim na ang hapon. ‎“magpe-prepare na raw para sa dinner,” tawag ni ate bing mula sa kusina. ‎ ‎nag-save muna ako ng file bago bumaba. pagdating ko sa kusina, nadatnan ko si domeng na naghuhugas ng ilang trays at nag-aayos ng ingredients. ‎ ‎“ay, y/n! patulong po ako, ha? ikaw bahala sa marinade, ako sa paglagay sa tupperware,” sabi niya habang nakangiti. tumango ako at nag-roll up ng sleeves. kumuha ako ng gloves, tapos nagsimula kami. tahimik sa loob ng kusina pero komportable—parang nakapasok ako sa routine ng bahay na ito. ‎ ‎“ang galing naman ah,” biro ni domeng habang pinapasa sa’kin ang meat. ‎ ‎napatawa ako. “practice lang sa bahay, meng.” ‎ ‎habang inaayos ko yung tupperware, dumating si joshua, nakasandal sa pintuan na parang nanonood lang. ‎ ‎“grabe ka naman, y/n,” sabi niya, nakangisi. ‎ [see comsec] #jeoong #jeremiahong #ongfam #fyp
part 2| #pov — nag-apply ka bilang editor at photographer ng ong fam, hindi mo inaasahang mapapalapit ka sa panganay nila. ‎basang-basa sina jeo, joshua, at domeng nang bumalik sila mula sa tubig, tumatawa pa habang umaakyat sa buhanginan. ako naman ay abala pa rin sa pag-check ng mga kuha ko nang bigla kong makita si jeo na tumigil sa harap ko. ‎ ‎wala siyang pasabi—kinuha niya ang camera bag ko at isinukbit sa balikat niya. ‎ ‎“uy! huwag mo ngang—basa ka pa!” mabilis kong sabi, napataas ang boses ko dahil nakita kong tumutulo pa ang tubig mula sa buhok niya pababa sa shirt. ‎ ‎tumingin siya sa akin, hindi pa rin binibitiwan ang camera. “ako na magdadala. baka madulas ka pa ‘pag ikaw ang may hawak.” ‎ ‎“basa ngani ang kamay mo?” iritadong sagot ko, inaabot ko sana pero hindi niya ibinalik. ‎ ‎imbes, mas lalo niyang iniangat ang camera palayo. “don’t worry. hindi ako kuryente,” biro niya, pero may seryoso ang mukha. ‎ ‎“hindi nga! mababasâ ‘yan—” reklamo ko ulit, pero tumalikod na siya para maglakad paakyat. ‎ ‎nilingon niya ako saglit, ‎“trust me, y/n. mahal to kapag nalaglag mo.” ‎ ‎at dahil naiwan akong nakatunganga na parang ako pa ang mali, wala akong nagawa kundi sundan siya paakyat habang abot-abot pa rin ang reklamo ko sa loob ng utak ko. ‎ ‎pagkaakyat namin, dire-diretso ako sa kwarto. hindi ko na nilingon si jeo at halos maramdaman ko pa ang tingin niya sa likod ko. ‎ ‎pagkapasok ko, agad kong binuksan ang laptop at sinimulang ayusin ang mga na-transfer na shots. kahit pagod, gusto ko nang matapos para hindi ko na siya kailangan pang kausapin—lalo na’t medyo triggered pa rin ako sa “not bad” niyang comment kanina. ‎ ‎hindi pa ako nakaka-two minutes nang kumatok si Joshua. “y/nnn? kakabihis ko lang. may papatulong sana ako—yung bagong vlog namin. pwede ba saglit?” ‎ ‎napabuntong-hinga ako, pero bumangon din. “ano po yun?” tanong ko habang ini-adjust ang laptop para makita niya. ‎ ‎pagbukas ko ng pinto, nandoon si joshua. ‎ ‎”ito camera mo, pinabigay ni jeremiah.” ‎ ‎tumango at umupo na rin para makapagsimula na. ‎ ‎ilang sandali lang pumasok si tito geo, ngiting-ngiti at pumapalakpak. ‎ ‎pag-angat ng tingin ko, nakita ko si jeo sa likod nila—buhok tuyong-tuyo na, bagong shirt, peri gusot. na para bang… nagmadali siyang umakyat. ‎ ‎tumigil sila sa pintuan. si tito geo, agad nagsalita. ‎“ang sipag naman dito!” sabi niya, proud na proud pa. ‎ ‎kasunod naman pumasok si ma’am janice, lumagpas kay jeo habang ngumingiti. ‎ ‎“o, nagtatrabaho pa rin yung bata,” sabi niya habang nakatitig sa screen ko. ‎ ‎“ganyan ang masarap kasama—madiskarte.” ‎ ‎napatingin ako kay jeo. ‎siya naman, nakaayos ang kamay sa bulsa, nakasandal sa pinto, at hindi na naman ako tinatantanan ng tingin, tahimik siya. ‎ ‎parang siya pa ang pinagpapawisan sa loob ng malamig na kuwarto. ‎ ‎“masipag nga, ‘no?” singit ni tito, tapos tinapik si jeo sa balikat. ‎“magaling pumili ng editor yung daddy mo, jay.” ‎ ‎nag-angat ako ng kilay. ‎ ‎pag-alis nina tito at tita, nagsimula na kaming mag-edit ni joshua. inexplain niya yung sequence para sa bagong vlog habang ina-adjust ko naman yung timeline. tahimik pero productive, hanggang sa napansin namin na medyo lumalalim na ang hapon. ‎“magpe-prepare na raw para sa dinner,” tawag ni ate bing mula sa kusina. ‎ ‎nag-save muna ako ng file bago bumaba. pagdating ko sa kusina, nadatnan ko si domeng na naghuhugas ng ilang trays at nag-aayos ng ingredients. ‎ ‎“ay, y/n! patulong po ako, ha? ikaw bahala sa marinade, ako sa paglagay sa tupperware,” sabi niya habang nakangiti. tumango ako at nag-roll up ng sleeves. kumuha ako ng gloves, tapos nagsimula kami. tahimik sa loob ng kusina pero komportable—parang nakapasok ako sa routine ng bahay na ito. ‎ ‎“ang galing naman ah,” biro ni domeng habang pinapasa sa’kin ang meat. ‎ ‎napatawa ako. “practice lang sa bahay, meng.” ‎ ‎habang inaayos ko yung tupperware, dumating si joshua, nakasandal sa pintuan na parang nanonood lang. ‎ ‎“grabe ka naman, y/n,” sabi niya, nakangisi. ‎ [see comsec] #jeoong #jeremiahong #ongfam #fyp

About